Главная

Популярная публикация

Научная публикация

Случайная публикация

Обратная связь

ТОР 5 статей:

Методические подходы к анализу финансового состояния предприятия

Проблема периодизации русской литературы ХХ века. Краткая характеристика второй половины ХХ века

Ценовые и неценовые факторы

Характеристика шлифовальных кругов и ее маркировка

Служебные части речи. Предлог. Союз. Частицы

КАТЕГОРИИ:






Трынаццаць дзён Міхея Белакузава




Вясной 1929 г. камуністы і актывісты спрабавалі арганізаваць у Ніканавічах калгас. Сход праводзілі ўпаўнаважаныя з раёна на чале з аграномам Бяляевым. Гаварылі доўга і красамоўна, але як практычна падысці да справы, не ведалі. Проста паставілі пытанне так: «Хто супраць ка­муны, той супраць Савецкай улады». Такая катэгарычнасць выклікала абурэнне прысутных. Зазвінела шкло разбітай лямпы. Сход сарваўся. Сакратар партыйнай ячэйкі Іван Чыжоў, Арцём Смалячкоў, Дзямід Клінцоў, Міхей Бела­кузаў, Саўка Лапуноў, Павел Гапееў і іншыя актывісты сабраліся пасля сходкі ў хаце старшыні сельсавета Пракопа Ігнацьева. Раіліся, што рабіць далей. Вырашылі ўзмацніць агітацыю сярод сялянскай беднаты і самім уступіць у існуючы ў Падгор’і калгас «Згода». У той час і пераехаў у Падгор'е Міхей Феафанавіч Бела­кузаў. Малады камуніст энергічна праводзіў у жыццё лінію партыі. Днём працаваў у калгасе, увечары ішоў у Ніканавічы да аднаасобнікаў, каб яшчэ і яшчэ раз пагутарыць пагутарыць аб іх будучым жыцці. Але не драмалі і ворагі. Яны палілі сядзібы актывістаў, распаўсюджвалі антысавецкія плёткі, правакавалі сялян рэзаць жывёлу, птушку перад уступленнем ўу калгас. Міхей Белакузаў выступаў на сходах, патрабуючы спыніць разбоі. І ворагі затаілі злосць на яго.

12 красавіка 1930 г. вяскоўцы выбралі М.Ф.Белакузава старшынёй Ніканавіцкага сельсавета. З першага ж сваёй дзейнасці Міхей з галавой акунуўся ў новую работу.

25 красаіка 1930г. М.Ф.Белакузаў вяртаўся ў Падгор’е пасля сходу. Не заўважыў, як прыйшоў дадому. Пяцігадовая дачушка яшчэ не спала, чакала бацьку. Міхей узяў яе на рукі, пацалаваў і палажыў спаць. Потым зняў кашулю і падышоў да печкі. У гэты момант і грымнулі за акном два два бандыцкія стрэлы. Ногі міхея падкасіліся, і ён цяжка апусціўся на падлогу. Гэта здарылася на 13-ы дзень пасля таго, як ён узначаліў Ніканавіцкі сельсавет…

А. Гарошка

Браты Антонавы

Дзмітрый Мікалаевіч Антонаў нарадзіўся у 1897 г. у в. Клятное Быхаўскага р-на. 3 сялян. Член КПСС. У час 1-й сусветнай вайны быў прызваны ў царскую армію, вёў рэвалюцыйную бальшавіцкую прапаганду сярод салдат, распаўюджваў лістоўкі з лозунгамі аб ператварэнні вайны імперыялістычнай у вайну супраць пануючых класаў, з заклікам да знішчэння царызму. За гэта ў канцы 1916 г. быў зняволены ў турму. Пасля Лютаўскай буржуазнай рэвалюцыі выйшаў на волю і адразу ўключыўся ў рэвалюцыйную дзейнасць спачатку ў г. Асташкаве Цвярской губерні (там працягваў службу), а з жніўня 1917 г. ў Быхаве. Пасля акупацыі правабярэжнай Быхаўшчыны белапалякамі, потым кайзераўскімі войскамі, знаходзіўся ў падполлі, разам з іншымі бальшавікамі рыхтаваў паўстанне супраць акупантаў, вёў рэвалюцыйную прапаганду сярод нямецкіх салдат. Пасля вызвалення павета ўзначаліў міліцыю ў Быхаве, быў народным суддзёй,потым чэкістам. У1919г.прымаў удзел у падаўленні эсэраўскага мяцяжу ў раёне Прапойска. Працаваў асобаўпаўнаважаным у Смаленску. За праяўленую ініцыятыву і настойлівасць пры ліквідацыі бандаў на тэрыторыі Цвярской і Смаленскай губерняў узнагароджаны ў 1927 г. імянной зброяй. Памёр Дз.М.Антонаў у 1930 г.

Пётр Мікалаевіч Антонаў нарадзіўся ў 1895г. ў в.Клятное. 3 сялян. Член КПСС з 1919г. Удзельнічаў у 1-й сусветнай вайне на Паўднёва-Заходнім фронце. У лістападзе 1917г. ўступіў у чырвонагвардзейскі атрад, стаў байцом першага аўтабранявога рэвалюцыйнага аддзялення. Удзельнік грамадзянскай вайны, у час акупацыі Быхаўскага павета знаходзіўся ў партызанскім атрадзе, з снежня1918г. рэўком накіраваў яго камандзірам узвода асобага прызначэння пры павятовым ваенным камісарыяце, вёў барацьбу з бандытызмам. 3 1919г. памочнік, потым каман-дзір атрада асобага прызначэння пры Гомельскім губваенкамаце, з1921г. намеснік камандзіра 37-га асобнага стралковага батальёна пры Гомельскай губернскай ЧК. У 1930г. старшыня Жло-бінскага райвыканкома. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, быў паранены, кантужаны, доўгі час знаходзіўся на лячэнні ў ваенных шпіталях. Пасля вайны ўзначальваў Галоўнае ўпраўленне рыбнай прамысловасці БССР, працаваў у цэнтральных і рэспубліканскіх арганізацыях ДТСААФ. Памёр П.М.Антонаў у 1968г.

Анісім Мікалаевіч Антонаў нарадзіўся ў 1903г. ў в.Клятное. 3сялян. Член КПСС з 1927. Да 1928г. працаваў у сельскай гаспадарцы, з 1928г. міліцыянерам у Талачыне Віцебскай вобласці, вучыўся ў Мінскай школе міліцыі імя М.В.Фрунзе, працаваў старшым міліцыянерам у Горках Магілёўскай вобласці, старшынёй рабочага камітэта, загадчыкам вытворчага ўчастка Собалеўскага саўгаса імя У.I. Леніна ў Горках. У 1931—1934гг. вучыўся ў вышэйшай камуністычнай сельскагаспадарчай школе ў Мінску, пасля сканчэння якой працаваў дырэктарам саўгасаў у Слуцкім і Старобінскім раёнах Мінскай вобласці. 3 1938г. на савецкай рабоце ў Старобінскім, Любанскім раёнах Мінскай вобласці і ў Літоўскай ССР. У Айчынную вайну ў Чырвонай Арміі, удзельнік баёў на Заходнім, 2-м Украінскім, Забайкальскім франтах. 3 1946г. на гаспадарчай і партыйнай рабоце. 3 1963г. на пенсіі. Узнагароджаны ордэнамі Айчыннай вайны II сту-пені, Чырвонай Зоркі, Працоўнага Чырвонага Сцяга, 9 медалямі. Памёр А.М.Антонаў 11красавіка 1984г.

 






Не нашли, что искали? Воспользуйтесь поиском:

vikidalka.ru - 2015-2024 год. Все права принадлежат их авторам! Нарушение авторских прав | Нарушение персональных данных