Чалавекападобныя дэманічныя істоты (перавэрцень, вупыр).

Апошняя група, што злучае культурную і прыродную прастору – пярэваратні: ваўкалакі і вупары. Ваўкалакі бываюць двух тыпаў: тыя, што зрабіліся ваўкалакамі свядома (калдуны) і пад прымусам. Калдун ператвараецца ў ваўка перакульваннем праз нажы ці асінавы пень дзеля помсты, прычынення шкоды. Ператвораны чалавек – ахвяра помсты калдуна; досыць папулярны на Беларусі сюжэт пра ператвораны ў ваўкоў вясельны поезд. Прымусова зроблены ваўком чалавек можа зноў набыць страчанае аблічча з дапамогай блізкага чалавека ці калі скончыцца наканаваны тэрмін. Такі ваўкалак адрозніваецца ад звычайнага ваўка: ён мае вялікаю галаву, харчуецца рэшткамі чалавечай вегетарыянскай ежы, імітуе чалавечыя звычкі, цягнецца да чалавечага жылля, жыве адзін, без статка.

Вупыр – нябожчык калдун ці чалавек, што меў сувязь з нячысцікамі – высмоктвае з сэрца чалавека кроў. Вупыр не заўсёды крыважэрны – ён можа прыходзіць уначы да сваёй былой жонкі і жыць з ёй. Асноўны сродак супраць вупыра – асінавае палена, якім яго можна, падкаравуліўшы, забіць, ці асінавы кол, які заганяюць яму ў грудзі, выкапаўшы труп і адсекшы галаву. Забіць вупыра можна і срэбнай куляй.

Да дэманалогіі можна аднесці вядзьмарак і ведзьмакоў – прадстаўнікоў нечысці, што жывуць у самым сэрцы культурнай прасторы. Аднак гэта заўсёды рэальныя людзі, што маюць чарадзейныя здольнасці – пераўтварацца ў іншых істот, кіраваць надвор’ем, насылаць хваробы, лётаць на сходы нячысцікаў, сыходзіцца з імі як палюбоўніцы.

Беларуская дэманалогія складаецца з язычніцкага і біблейска- хрысціянскага пластоў, якія ў пэўнай ступені сепаруюцца. Для асноўных дзеючых асобаў аўтэнтычнага дэманалагічнага космасу ўласцівая дакладная тэрытарыяльная лакалізацыя.

РАЗДЗЕЛ ІІ. ТЭМАТЫКА І ЗМЕСТ СЕМІНАРСКІХ ЗАНЯТКАЎ

Занятак 1. Гісторыя вывучэння міфалогіі:

Не нашли, что искали? Воспользуйтесь поиском: