Главная

Популярная публикация

Научная публикация

Случайная публикация

Обратная связь

ТОР 5 статей:

Методические подходы к анализу финансового состояния предприятия

Проблема периодизации русской литературы ХХ века. Краткая характеристика второй половины ХХ века

Ценовые и неценовые факторы

Характеристика шлифовальных кругов и ее маркировка

Служебные части речи. Предлог. Союз. Частицы

КАТЕГОРИИ:






Ill СКЛОНЕНИЕ (СОГЛАСНОЕ)




GENETĪVUS CHARACTERISTĬCUS. DATĪVUS DUPLEX

 

A.

1. Homo locum ornat, non homĭnem locus.—2. Iucunda est praeteritōrum labōrum memoria.—3. Victorĭbus nihil impedītum, victis nihil tutum.—4. Honōres mutant mores.—5. Errāre humānum est; stultum est in errōre perseverāre.—6. Milĭtes nostri pericŭla et labōres magnos patienter tolĕrant.—7. Solatii loco est inter multos dolōrem suum dividĕre.—8. Pigro supplicii loco labor est.—9. Pedĭbus timor addit alas.—10. Aēr undique terram cingit; sine aĕre nulla vita est.—11. Grammatĭci—custōdes Latīni sermōnis.—12. Non est viri timēre labōrem.

 

B.

13. Dura lex, sed lex.—14. Antīqui: si vis1 pacem, para bellum, at nos: si vis pacem, para pacem; ităque constanter pro pace certāmus.—15. Cupiditāti nihil est satis, natūrae satis est etiam parum. (Sen.)— 16. Sine legĭbus nulla est civĭtas, nam civĭtas legĭbus continētur.—17. Amīcus Plato, sed magis amīca verĭtas.—18. Gloria umbra virtūtis est.—19. Decĭmus Brutus salūtem dicit Marco Tullio Cicerōni.—20. In pugna plerumque non numĕrus milĭtum sed fortitūdo eōrum vincit.—21. Similitūdo morum amicitiam creat.—22. Homĭnes ratio ducit.—23. Alit lectio ingenium.—24. Repetitio est mater studiōrum.—25. Calidārum regiōnum bestiae magnitudĭne suā nostrārum regiōnum bestias longe supĕrant.

 

C.

26. Multa et magna flumĭna sunt in Asia.—27. Nonnulla sidĕra nomĭna deōrum antiquōrum etiam nunc habent.—28. Corpŏra iuvĕnum labōre firmantur.—29. Milĭti bono vulnĕra laudi sunt.—30. Opĕra Cicerōnis permulta sunt.—31. O tempŏra, о mores! (Cic.)— 32. Tempŏra mutantur et nos mutāmur in illis.

33. Gáudia príncipiúm nostrí sunt saépe dolóris. (Ov.)

34. Návita dé ventís, de táuris nárrat arátor,

Énumerát milés vúlnera, pástor ovés. (Prop.)

35. Nón procul á proprió stípite póma cadúnt.

36. Qui débet, limen créditoris nón amat. (P. Syr.)

37. Scríbimus índoctí doctíque poēmata pássim. (Hor.)

1 vis хочешь.

 

1. Порядочный человек никому не завидует1.—2. Великой наградой для победителя (dat.) является (est) слава.—3. Обязанность1 наставников—учить.—4. Не всегда разбойник убивает путника, иногда и путник разбойника.—5. Гораций ценит золотую середину.—6. Мы боремся за родину, за свободу, за жизнь.— 7. Мы не только говорим о мире, мы боремся за него.—8. В Европе много государств.—9. Зимой поля покрываются снегом.—10. Не доверяй слухам.— 11. Именам великих людей (vir) история дарует бессмертие.—12. Законы — хранители человеческого общества.—13. Храбрость вождей и воинов обыкновенно приносит (= имеет обыкновение приносить) победу.—14. Не защищайте и не скрывайте преступлений.—15. Труд укрепляет тело, а праздность обессиливает.

1 См. § 7, A, 12.

§8.

ЧЕТЫРЕ ГЛАВНЫЕ ФОРМЫ И ТРИ ОСНОВЫ ГЛАГОЛА

PERFECTUM INDICATĪVI ACTĪVI. SUPĪNUM I

III СКЛОНЕНИЕ (СМЕШАННОЕ). ACCUSATĪVUS DUPLEX

1. Biturīges ad Aeduos legātos misērunt rogātum subsidium.— 2. Popŭli Romāni honōres quondam fuērunt rari ob eamque causam gloriōsi.—3. Romāni Cicerōnem consŭlem, postquam civitātem Romānam servāvit, patrem patriae nominavērunt.—4. In summo apud Graecos honōre geometria fuit.—5. Ubi sunt, qui ante nos in mundo fuērunt?2—6. С. (=Gaius) Iulius Caesar, postquam a Pharnăce, rege Pontĭco, victoriam reportāvit, ad amicum suum scripsit: «Veni, vidi, vici».—7. Hostium munĕra — non munĕra.—8. Nihil hostes cogĭtant, nisi caedem, nisi incendia, nisi rapīnas.—9. Mors natūrae lex est.—10. Mens sana in corpŏre sano.—11. In pace artes et littĕrae florent, idcirco pax mater artium appellātur.—12. In fuga foeda mors est, in victoria gloriōsa.—13. Bella perpetua numĕrum civium Romanōrum minuērunt.—14. Romāni Carthaginiensĭbus bellum indixērunt nec prius finivērunt, quam Carthagĭnem delevērunt.

15. Ílle dolét veré, quí sine téste dolét. (Mart.)

2 Из старинной студенческой песни «Gaudeāmus igĭtur».

 

1. Древние римляне часто внушали страх соседним народам.—2. Ромул и Рем основали Рим.—3. Братьев Ромула и Рема, основателей Рима, по преданию, воспитал царский пастух.—4. Александр Великий в короткое время завоевал Персидское царство.—5. Цезарь разрушил в Галлии много городов.—6. Примеры великих людей побудили многих к труду (рl.).— 7. Тарквиний Гордый, последний римский царь, заслужил свое прозвище своим нравом.—8. Цицерон назвал Геродота отцом истории.—9. Греки всегда воздавали божеские почести (=почести богов) тем людям, которые убили тиранов.—10. Наши воины всегда с доблестью сражались за отечество.—11. Языки некоторых древних племен нам неизвестны.— 12. Любовь к родине есть священный долг граждан.—13. Тела юношей укрепляются трудом.—14. Уже давно я жду своего брата.

 

§ 9.

PERFECTUM INDICATĪVI PASSĪVI.

PARTICIPIUM PERFECTI PASSĪVI.

III СКЛОНЕНИЕ (ГЛАСНОЕ)

НЕОПРЕДЕЛЕННО - ЛИЧНОЕ УПОТРЕБЛЕНИЕ ПАССИВА.

ABLATĪVUS LOCI

1. Multae urbes, olim clarae, nunc dirŭtae iacent.—2. Iucunda est nox, curis solūta.—3. Magna Italiae pars olim a rege Pyrrho vastāta est.—4. Prudentiā unīus viri tota Graecia olim magno pericŭlo liberāta est.—5. Magna classis Persārum parvo numĕro navium Graecōrum apud Salamīna1 victa est.—6. Acrĭter ad flumen Axŏnam pugnatum est.—7. Post proelium commissum hostes terga vertērunt.—8. Nuntiis litterisque Labiēni commōtus, Caesar duas legiōnes in citeriōre Galliā novas conscripsit; cum his legionĭbus legātus Q. (=Quintus) Pedius in interiōrem Galliam missus est.

9. Nonnulla maria popŭlis antīquis ignōta fuērunt.—10. Tempestātes marium periculōsae sunt.—11. Diu Graeci ante moenia Troiae magna cum virtūte et pertinacia pugnavērunt.—12. In mari Mediterraneo sunt multa et varia genĕra animalium.—13. Multa bella a Romānis terra marīque gesta sunt.—14. Vim vi repellĕre licet.—15. Scire leges non est verba eōrum tenēre, sed vim ac mentem.

16. Dúm virés anníque sinúnt, toleráte labóres. (Ov.)

17. Cóntra vím mortís non ést medicámen in hórtis.

18. Caélum nón animúm mutánt, qui tráns mare cúrrunt. (Hor.)

1. Александр Великий был воспитан знаменитым философом Аристотелем.—2. Многие города Галлии были завоеваны Цезарем.—3. Рим некогда был взят (=завоеван) и разрушен галлами.—4. Гомер в своих песнях (abl.) рассказывает нам о Трое, разрушенной греками.—5. В первую Пуническую войну римлянами было построено большое число кораблей.—6. Некоторые животные спят всю зиму.—7. На море часто попадаются подводные камни и мели.

 

1 Греческая форма accusatīvus sing.

Выразить в страдательном обороте из § 8 примеры: 3, 13, 14 латинского текста и 1, 2, 3, 4, 5, 8 русского текста.

§ 10.

ОСОБЕННОСТИ III СКЛОНЕНИЯ

ИСКЛЮЧЕНИЯ ИЗ ПРАВИЛ О РОДЕ

1. Nonnullae arbŏres non unum saecŭlum vivunt.—2. In arēnis Afrĭcae unīus interdum arbŏris umbra et parvus rivus viatōri vitam servant.—3. Flores sunt nuntii veris.—4. Et longum est id iter et periculōsum.—5. Caesar magnis itinerĭbus ad Vesontiōnem contendit.—6. Finis corōnat opus.—7. Ex ungue leōnem.—8. Gutta cavat lapĭdem.—9. Famā nomĭnis sui totum fere orbem terrārum complēvit Alexander, rex Macedŏnum.—10. Homĭnes cor habent, in sinistra pectŏris parte posĭtum.—11. Summi montium vertĭces nive aeternā tecti sunt.—12. Omnibus1 apĭbus una quies opĕrum, labor omnĭbus unus.—13. Nullam virtus aliam mercēdem labōrum periculorúmque desidĕrat, praeter mercēdem2 laudis et gloriae.—14. Eurōpae pars, quam Pyrenaei montes a Gallia divĭdunt, Hispania appellātur.—15. Extrēmum oppĭdum Allobrŏgum proxĭmúmque Helvetiōrum finĭbus est Genăva. Ex eo oppĭdo pons ad Helvetios pertĭnet.—16. Comes aeris aliēni atque litis est miseria.—17. Graeci Troiam ferro ignique vastavērunt.—18. Quod licet Iovi, non licet bovi.

19. Grátius éx ipsó fónte bibúntur aquaé. (Ov.)

 

DE SCYTHIA

Scythia includĭtur ab uno latĕre Ponto, ab altĕro—montĭbus Riphaeis1, a tergo—Asiā ac Phasi flumĭne. Ea multum in longitudĭnem et in latitudĭnem patet. Hominĭbus inter se sunt nulli fines; neque enim agrum exercent, nec domicilium illis est ullum, aut tectum, aut sedes; armenta et pecŏra semper pascunt et per incultas solitudĭnes semper errant. Uxōres liberosque suos secum in plaustris vehunt. Spernunt aurum et argentum, quae relĭqui mortāles appĕtunt. Lacte et melle vivunt; lanae usus ac vestium est iis ignōtus; pelles ferīnae aut murīnae sunt iis pro vestĭbus. (По Юстину II, 2.)

1 omnibus всем.

2 При переводе можно добавить: состоящей в....

1 Вероятно, западные отроги Урала или горы Поволжья; ср. «Памятник» Державина: «...с Рифея льет Урал».

§11.

ПРИЛАГАТЕЛЬНЫЕ III СКЛОНЕНИЯ (В ПОЛОЖИТЕЛЬНОЙ СТЕПЕНИ)

PARTICĪPIUM PRAESENTIS ACTĪVI ABLATĪVUS QUALITĀTIS

А.

1. Alcibiădes, vir acri ingenio, civĭbus suis non semper consiliōrum salubrium auctor fuit.—2. Xerxes, rex Persārum, magnum numĕrum copiārum pedestrium et equestrium Hellespontum transportāvit.—3. Tarda timet ovis celĕres lupos.—4. Ad litŏra maris Tyrrhēni in Italia multae palūdes sunt; ităque aēr ibi salūber non est.—5. Fortes fortūna adiŭvat.—6. Vita brevis, ars longa.—7. Omnis ars imitatio est natūrae.—8. Facĭle omnes, cum valēmus, recta consilia aegrōtis damus.—9. Omnia praeclāra rara. (Cic.)— 10. Labor et patientia omnia vincunt.—11. Mobĭlis et inquiēta mens homĭni data est.—12. Sociāle anĭmal est homo.—13. Nihil mortalĭbus arduum est.—14. Patria est commūnis omnium civium parens.—15. Milĭti forti nulla itinĕra longa, nulli hostes terribĭles sunt.— 16. Qualis ratio, tales et actiōnes sunt.

В.

17. Simplex veritātis oratio est.—18. Longum est iter per praecepta, breve et effĭcax per exempla.—19. Lauda consilium audax, si cum prudenti ratiōne iunctum est.—20. Socrătes, totīus Graeciae iudicio, sapiens est.—21. Multa virōrum sapientium dicta a scriptorĭbus veterĭbus memoriae prodĭta sunt.—22. Vetĕra proverbia brevĭter saepe et simplicĭbus verbis prudentiam popŭli exprĭmunt.—23. Ventus est fluens aēr.—24. Fortitūdo est virtus, pericŭla contemnens.—25. Praecepta dare scienti supervacuum est.—26. Non quaerit aeger medĭcum eloquentem, sed sanantem.—27. Sero venientĭbus ossa.

28. Pállida mórs aequó pulsát pede páuperúm tabérnas

Regúmque túrres. (Hor.)

29. Sýllăba lónga breví subiécta vocátur ïámbus.

 

APTE DICTUM

Leonĭdas milĭti nuntianti: «Hostes nobis propinqui sunt»—«Et nos», inquit, «hostĭbus propinqui sumus».

1. В сражении при Каннах римляне потеряли не только всю пехоту (=пешее войско), но и всю конницу (==конное войско).—2. Лень—мать всех пороков.—3. Существовал (=был: erat) легкий и удобный путь из области гельветов в Римскую провинцию.—4. Знаменитые храмы и огромные пирамиды Египта были построены рабами.—5. Зимой в Черном море бывают сильные (громадные) бури.—6. В нашей счастливой стране все граждане равны между собой.—7. И дым отечества нам сладок и приятен.—8. Всякое начало трудно.—9. Послы гельветов со слезами (part. praes. от fleo) просили у (лат. предлог а) Цезаря мира.

§ 12.

IV СКЛОНЕНИЕ

IMPERFECTUM INDICATĪVI ACTĪVI И PASSĪVI ABLATĪVUS LIMITATIŌNIS

 

1. E fructū arbor cognoscĭtur.—2. Nihil semper suo statū manet.—3. Manus manum lavat.—4. Aliae bestiae homĭnem visū, aliae audītū supĕrant, omnes vero homo supĕrat mente et ratiōne.—5. Non semper in civitāte Atheniensium adĭtus ad summos magistrātūs omnium ordĭnum civĭbus patuit.—6. Motus terrae est ab occasū ad ortum.—7. Lingua Latīna diu apud popŭlos Eurōpae in magno usū fuit.—8. Imāgo anĭmi vultus est.—9. Etiam bestiae arma habent: equus—ungŭlas, taurus—cornua.—10. Nonnulla loca terrae ob gelu aspĕrum incŏlas non habent.—11. Bonus agricŏla curā cultūque sterilitātem soli vincit.

12. Antīqui caput sedem omnium fere sensuum nostrōrum putābant.—13. Et parvae domūs et ingentia aedificia Romae erant.—14. Describebātur in tribus popŭlus Romānus, in centurias exercĭtus.—15. Caesar in bello, quod in Britannia gessit, ad omnes casūs subsidia comparābat.—16. Undĭque loci natūrā Helvetii continebāntur: una ex parte—flumĭne Rheno, qui agrum eōrum a Germānis dividēbat, altĕra ex parte—monte Iurā, qui erat inter Helvetios et Sequănos, tertiā—lacū Lemanno et flumĭne Rhodăno.

17. Нéu, quam dífficilé (e)st crimén non pródere vúltu. (Ov.)

18. Herédis flétus súb persóna rísus ést. (P. Syr.)

 

1. Дыхание—признак жизни.—2. В южных странах ночь наступает тотчас после захода солнца.—3. Наш дом расположен недалеко от большого озера.—4. Орлы превосходят всех других птиц острым зрением.—5. Мы обязаны повиноваться законам и властям нашего государства.—6. Где (quibus locis) в нашей стране (gen.) были когда-то жалкие хижины, теперь мы видим великолепные дома.—7. Значение римского сената некогда было очень велико.—8. Во (de) вторую ночную стражу бельги покинули свой лагерь с великим шумом и смятением. Цезарь же удержал войско и конницу в лагере.—9. Гельветы были взволнованы неожиданным прибытием Цезаря.—10. Жил некогда царь; у него были две дочери.—11. Дети лакедемонян до семи лет оставались (=были) на попечении (sub cura) матерей.—12. Целый год я ждал твоих писем.—13. Смелостью и умом он превосходил всех.—14. Египтяне бальзамировали умерших и оставляли (servo, 1.) их дома.

 

DE SERVIS ROMANŌRUM

Misĕra et laborum plena erat servorum vita in civitate Romana, nam neque ius ullum iis erat, neque leges domĭnos eorum ab iniuria et maleficio prohibebant. Itaque domini servos instrumenta vocalia nominabant, in eos vitae necisque potestatem habebant et omnia exempla cruciatūsque1 edebant. Crudelitate dominorum adducti, haud raro servi se libertatemque suam vindicare temptaverunt et seditiones concitaverunt. Tum fortĭter pugnantes exercĭtus Romanos saepe pepulerunt et res2 suas suo arbitrio ordinaverunt, sed postrēmo victi sunt.

Nihilomĭnus divĭtes et nobĭles Romani, motu servorum terrĭti, eos hostium loco habebant. Notum est illud: «Quot servi, totĭdem hostes».

Multi et clari et belli perīti duces servorum nomina sua immortalitati commendaverunt, in his praecipue Spartăcus ille, quem etiam nunc magnis laudibus celebramus.

1 omnia exempla cruciatūsque всякого рода пытки.

2 res f pl. (V скл.) дела.

 

LEO ET VULPES

Leo, annis confectus, in spelunca recubabat et, quia vix magno labore victum parabat, aegrōtum simulabat. Tum regem multae bestiae visitabant, sed statim a leōne devorabantur. Venit tandem etiam vulpes neque tamen intravit, sed caute ante speluncam stetit et regem salutavit. Tum leo interrogavit: «Cur in speluncam non intras?» Vulpes respondit: «Quia me vestigia terrent: multa enim in speluncam spectant, nulla retrorsum».

 

DE NINO

Antiquissimis temporibus1 gentium imperium penes reges erat. Populus nullis legibus tenebatur, arbitria princĭpum pro legibus erant. Mos erat servare magis, quam propagare fines imperii. Primus omnium Ninus, rex Assyriorum, vetĕrem illum morem nova imperii cupiditate mutavit. Hic primus bello lacessīvit finitĭmos et imbelles populos perdomuit usque ad termĭnos Libyae. Nec tantum proxĭmas, sed etiam totius Orientis nationes subēgit. Postrēmum illi2 bellum cum Zoroastre, rege Bactrianorum, fuit, qui primus artes magĭcas invēnit et mundi principia siderumque motus magna cum diligentia spectavit. Hunc3 occīdit Ninus; post ipse decessit, relinquens impubĕrem adhúc filium Ninyam et uxōrem Semirămin. (По Юстину)

1 antiquissĭmis temporĭbus в древнейшие времена.

2 illi у него (dat. sing. от мест. ille тот, он).

3 hunc этого, его (асc. sing. от мест. hic этот, он).

 

§ 13.

V СКЛОНЕНИЕ

FUTURUM I ACTĪVI И PASSĪVI

ABLATĪVUS TEMPŎRIS. ABLATĪVUS CAUSAE

1. Diligentia in omnĭbus rebus valet.—2. Spes bona confirmat anĭmos datque vires.—3. Magnae saepe res non ita magnis copiis sunt gestae.—4. Magni pericŭli res est exiguis copiis inīquo loco proelium committĕre.—5. Verus amīcus amōre, more, ore, re cognoscĭtur.—6. Cicĕro perniciem suam cum magna calamitāte rei publĭcae coniungēbat.—7. Cupiditāte regni adductus Dumnŏrix Aeduus novis rebus studēbat.—8. Planities erat magna et in ea tumŭlus satis grandis; eo Ariovistus et Caesar ad colloquium venērunt.—9. С. Servilius Ahăla Spurium Maelium, novis rebus studentem, manū suā occīdit.—10. Oppĭdum Remōrum, nomĭne Bibrax, ex itinĕre magno impĕtu Belgae oppugnāre coepērunt. Aegre eo die sustentātum est.—11. Diē dictā omnes Helvetii ad ripam Rhodăni convenērunt.—12. Unus dies gradus est vitae.—13. Par erit fortūna labōri.—14. Gubernatōrem in tempestāte, in acie milĭtem intellĕges.—15. Perdet agricŏla, quod sparsit, si labōres suos destituet in semĭne: multā curā sata ad segĕtem perducuntur.—16. Nemo nostrum amīco in rebus adversis auxilium negābit.—17. Si necessarium erit pro patria nostra pugnāre, nullum hostem timebĭmus et omnia belli pericŭla et labōres constanter tolerabĭmus: salus enim rei publĭcae nostrae summa lex est.—18. Est difficĭlis cura rerum alienārum.—19. Memoria virorum magnorum rei publicae nostrae nunquam exstinguētur semperque manēbit; nam res gestae eorum omnia virtutis exempla gloriā supĕrant.—20. Defendi rem publicam iuvĕnis, non desĕram senex 1. (Cic.)

21. Ést modus ín rebús, sunt cérti dénique fínes. (Hor.)

22. Dónec erís felíx, multós numerábis amícos. (Ov.)

23. Post iucundam iuventūtem,

Post molestam senectūtem

Nos habēbit humus.2

 

1. История должна сохранять достоверность событий.—2. Люди доверяют (= имеют доверие) больше глазам, чем ушам.—3. Мы будем добросовестно трудиться.—4. У хорошего судьи факты всегда будут иметь больше значения, чем свидетели.—5. Придет весна и цветами украсит поля.—6. Если будешь уважать товарищей, и ими будешь уважаем.—7. Мы поможем друзьям в несчастье.—8. На равнине, которая прилегает к реке, будет построен (condo, 3) новый город.—9. Мы докажем верность республике не на словах3, а на деле.—10. Наши враги будут обмануты в своих ожиданиях (=надежда обманет наших врагов).—11. Наши силы растут, мир победит войну.

1 См. Синтаксис § 14.

2 Из старинной студенческой песни «Gaudeāmus igĭtur».

3 Перевести аbl. без предлога—словами, делами.

 

АРТЕ DICTUM

Persae inimīco, immodĭce, in colloquio glorianti: «Prae sagittarum multitudine solem non videbitis», Lacedaemonius quidam: «In umbra igĭtur», inquit, «pugnabimus».

 

TAURUS ET MUSCA

In cornu tauri parva sedēbat musca. «Si te nimis gravo», inquit, «statim avolabo». Tum taurus: «Ubi es? Nihil sentio».

 

DICTA MEMORABILIA

1. In magna copia rerum aliud alii natura iter ostendit. (Sall.)

2. Pulchrum est bene facĕre rei publicae, etiam bene dicere haud absurdum est. (Sall.)

3. Socrătes philosophiam devocavit de caelo et in urbibus collocavit et in domus etiam introduxit et coēgit de vita et morĭbus rebusque bonis et malis quaerĕre. (Cic.)

§ 14.

INFINITĪVUS PRAESENTIS, PERFECTI, FUTŪRI ACTĪVI И PASSĪVI ACCUSATĪVUS CUM INFINITĪVO

Epistŭlam scribis.—Video te epistŭlam scribĕre.

Epistula a te scribitur.—Video epistulam a te scribi.

Multos libros legisti.—Audio te multos libros legisse.

Multi libri a te lecti sunt.— Audio multos libros a te lectos esse.

Multos libros legam.—Spero me multos libros lectūrum esse.

Multi libri a me legentur.—Spero multos libros a me lectum iri.

Простейшие примеры на accusatīvus cum infinitīvo во всех трех временах обоих залогов составляются самим преподавателем и притом исключительно из слов, известных учащимся.

1. Urbem Syracūsas maxĭmam esse Graecārum urbium Siciliae saepe audivistis. Est ita, ut dicĭtur.—2. Cicĕro dicit Epicūrum animos hominum maximis erroribus liberavisse.—3. Caesar tradit viris apud Gallos in uxōres vitae necisque potestatem fuisse.—4. Caesar dixit delectum verborum esse origĭnem eloquentiae.—

5. Fama est Homērum caecum fuisse.—6. Notum est amōrem caecum esse.—7. Perterrĭti Galli vidērunt copias Caesăris appropinquare.—8. Labiēnus Caesări scripsit omnes Belgas coniurare obsĭdésque inter se dare.—9. Hannĭbal iuravit semper se inimīcum Romanis fore.—10. Speramus nos libĕrōsque nostros multa bona visūros esse.—11. Bello Helvetiōrum Caesar pontem, qui erat ad Genăvam, rescindi iussit.—12. Homo sum, humāni nihil a me aliēnum puto.—13. Aiunt homĭnes plus in aliēno negotio quam in suo vidēre.— 14. lam antīqui sciēbant totum orbem terrārum pilam esse.

1. Фалес сказал, что все состоит из воды, и что вода есть начало всего (=всех вещей).—2. Известно, что на войне талант полководца нередко имеет больше значения, чем храбрость солдат.—3. Видит девица, что тут люди добрые живут. (Пушкин) —4. Ганнибал дал клятву, что всегда будет воевать с римлянами.—5. Солдаты надеялись, что они легко завоюют вражеский город (==город врагов)1.—6. Вы все знаете, что учитесь не для школы, а для жизни.—7. Что волки жадны, всякий знает.

1 Перевести и в действительном обороте, и в страдательном.

§ 15.






Не нашли, что искали? Воспользуйтесь поиском:

vikidalka.ru - 2015-2024 год. Все права принадлежат их авторам! Нарушение авторских прав | Нарушение персональных данных