Ылым жолында негізгі бағытты таңдау.

С.И. Вавиловтың теориялары жарықтану туралы болғанымен, негізгі ғылыми жетістігінің бірі физикалық оптика – люминисценцияны шығару.

Люминесценцияның пайда болуы әртүрлі заттардың жарықтанудың ерекше түрі (газ тәрізді, сұйық және қатты) оны жылытумен байланысты емес. Люминесцнеция бұрынғы заманғы Аристотельдің кезінде анық болған.

Бірінші С.И. Вавилов 1920 жыл бастап люминесценцияны зерттей бастады.

Қазіргі кезде люминесценция Вавиловтың құрметіне “В” әрібімен белгіленеді.

Вавиловтыңорындаған маңызды істерінің бірі жарық энергетика әсерімен шығуы.

Бірнеше жылдардан кейін Вавилов люминесценцияның энергия мен шығуын жылу әсерімен анықтауды ұсынды. Анықтау өте қиын болғандықтан Вавиловтың шәкірті М.Н. Аненцев аяқтады.

Вавилов өз кезегінде қоздырушы жарықтың толқынының қиындығының кеңдігіне байланысты екендігін анықтап, монохроматизация үшін кварцтың монохроматтарды пайдаланып ультра күлгін сәуле үшін сынаптық лампаны пайдаланады. Ол үшін 500 Вт кинолампа қолданылды.

Вавилов өлерінің алдында антистоксалық ортада люминесценцияны шығарудың төмендету себептері туралы зерттеген. Бірақ бұл жұмысы 1952 жылы С.И.Вавиловтың өлімінен кейін шықты.

Тағы бір айта кететін жайт Вавилов жарықтың ұзаруына қоршаған орта әсерінің болуын дәлелдеген. Ол оның сөнуін күшейтетінін анықтап сол жайлы қызыға бастады. Вавилов қозған және қозбаған молекулалардың соқтығысуынан жарық сөнеді, деп түсіндіреді. Кейін ерітіндінің концентрациясының жоғарылауы арқасында сөнетіндігін дәлелдеді.

Не нашли, что искали? Воспользуйтесь поиском: