Задачка 34-ая. Сьпісаць і паставіць прапушчаныя літары е або а.

Сабака бега—, а птушка лята—. Рыба плава—, а вуж поўза—. Пісар піш—, а касец косіць. Кравец шы—, а каваль ку—. Журавель ляціць, а жаба скач—. Ластаўка лепіць гняздо, а верабей у—. Узіму вада замярза—, а ўлетку раста—. Дзе араты плач—, там жняя скач—. Хто ўлетку халадку шука—, той узімку галада—. Хто дба—, той і ма—. Дом буду—цца цесьлямі. Цемната ўсё гусьце— і гусьце—. Неба ясьне—. Прыгрэ— сонца, і сьнег растан—. Дожджык пакропіць, сонца прыгрэ— цьвіце вярбіна, рунь зеляне—. Улетку сонца падыма—цца высока і сьвеціць доўга. Чым даўжэй сьвеціць сонца, тым болей яно награва— зямлю. Чу—цца ў Нёмнавай гутарцы жаль. Дожджык се— беспрастанку. Цяжка працу— чалавек на полі і ў гародзе. Знойдз—цца кожнаму праца. Сядзіць паня ў чырвоным жупане; хто жупан здыма—, той сьлёзы раня—(цыбуля). Рыечка ры—, а скачка шчабеч— (сьвіньня і сарока). Шчука сун— —лес павяне, на тым месцы цэркаў стан— (каса).

ПРАВІЛА 45. Дзеясловы множнага ліку цяперашняга і будучага часу не пад націскам маюць канчаткі:

1. У 1-ай асобе I-га спражэньня —ем, а пасьля зяцьвярдзелых зычных ам: ведаем, пасеем, пішам, скажам.

Дзеясловы II-га спражэньня канчаюцца на— ім—ым: просім, спалім, паложым, гаворым.

2) а) У 2-ой асобе І-га спражэньня— еце, а пасьля зацьвярдзелых зычных— аце: ведаеце, пасееце, пішаце, скажаце.

Дзеясловы II-га спражэньня маюць канчаткі —іце—ыце: просіце, спаліце, гаворыце, паложыце.

б) Але калі націск прыдзецца на канец, то канчаткі дзеясловаў ІІ-га спражэньня астаюцца бяз зьмены— іце—ыце: сядзіце, пасьпіце, крычыце, згарыце.

Дзеясловы І-га спражэньня маюць канчаткі —яце—аце (пасьля зацьвярдзелых зычных, як і не пад націскамі): несяце, печаце, бераце (бач. прав. 42, А, 1).

Не нашли, что искали? Воспользуйтесь поиском: