Леуметтік ойлар дамуы

К і р і с п е

1. Әлеуметтану пәнінің анықталуы

(Әлеуметтану) терминін ең алғаш рет XIX ғасырда Огюст Конт қолданған. Француз тілінен дәлме-дәл аударғанда ол (фр.socio Pogie) қоғам, әлеуметтік өмір туралы ғылым дегенді білдіреді.

Әлеуметтану ғылыми пирамидадағы ең жас ғылымдардың бірі. Ғылымның өзі ерекше таным формасы ретінде тек XVII ғ. ғана пайда болды, ал «ғылым» және «ғалым» деген терминдерді шамамен 1840 жылдары Кембридж университетінің профессоры У.Уэвелл енгізген.

Әлеуметтану пәнін анықтауда оның дефиницияларының әрқилы қатары пайда болды. Мыс. Богардус «Әлеуметтану - әлеуметтік топтар туралы ғылым» десе, Зиммель «Әлеуметтану – адамдарды ұйымдастыру формалары туралы ғылым» деп есептейді. П.Сорокин «Әлеуметтану – топтар, әлеуметтік өзгерістер және олардың арасындағы қатынастар туралы ғылым» дейді. Осылардың арасынан жалпы мақұлдауға ие болған Калифорния университетінің профессоры Нейл Смелзердің анықтауы болып табылады. Смелзер «Әлеуметтану - қоғам мен ондағы әлеуметтік қатынастарды ғылыми сұрыптау» деп анықтады.

2. Әлеуметтану пәні нені зерттейді?

Әлеуметтану өз зерттеу пәніне қатысты үш бағытта өрбиді, яғни қазіргі әлеуметтануда оның зерттеу пәні үш топқа бөлінеді.

1. Номиналдық дефинициялар, Бұған «социология» терминінің өзін анықтайтын түсініктер жатады.

2. Формалды дефинициялар, бұған адамдардың ұйымдасу формаларын анықтайтын түсініктер жатады.

3. Психологиялық дефинициялар, бұған жеке даралық және топтық сана-сезімге негізделген адамдар мінез-құлқын анықтайтын түсініктер жатады.

Біріншіден, әлеуметтану әртүрлі түпкі жүйедегі үрдістерді қоғамның жалпы, біртұтас негізде қызмет атқаруымен байланыстыра отырып зерттейді, яғни Т. Парсонстың пікірінше әлеуметтану интеграцияға бейім үрдістер мен құрылымдарды зерттейді.

Екіншіден, әлеуметтану қоғамда жалпы әлеуметтік байланыстар, механизмдер қалай бейімделуін зерттейді.

Үшіншіден, әлеуметтану барлығын да адам мүддесі, оның тұтынысы, күтуі және көңіл-күйі тұрғысынан сұрыптайды.

3. Әлеуметтану пәнін құрайтын негізгі түсініктер

Әлеуметтік құрылым - әлеуметтік институттар, әлеуметтік рөлдер мен мәртебелер жиынтығы. Отбасы, өнеркәсіп, дін, білім, әскер, меншік, мемлекет – бұлар ертеден пайда болған қоғамның фундаменталды институттары.

Әлеуметтік институт - қоғамдағы белгілі бір фундаменталды тұтынысты қанағаттандыру үшін осыған сәйкесті әлеуметтік функцияны іске асырудың стандартталынған формасы. Фундаменталды тұтыныс дегеніміз қоғам және даралық тұтыныстарының бір мүддеде тоғысуы. Ондай тұтыныстарға мыналар жатады: өмір сүруге қаражат табу, жас ұрпақтарға білім беру, қоғамды қорғау, қоғамдық тәртіпті сақтау және т.б. Осы тұтыныстар мыңдаған адамдардың тұрақты қызметі арқасында іске асырылады, яғни осы негізде біріктірілген адамдар мен олардың қызметі әлеуметтік институтты құрайды.

Әлеуметтік роль. Әрбір институт өзіне дәл көрсетілген қызметті атқарады, яғни осы қызмет қаласындағы жеке адам өзіне берілген әлеуметтік рөлде ойнайды. Мыс.: мыңдаған адамдар оқытушы немесе офицер ролінде ойнап кетеді, бірақ бұл әлеуметтік рөл өз орнында қала береді.

Әлеуметтік мәртебе - қоғамдағы жеке адамның әлеуметтік жағдайы. Кейбір мәртебелер оған туғаннан тән, мыс.: ұлты, ал кейбір мәртебелер әлеуметтендірілу арқасында (оқуы, тәжірибе жинақтауы) алынады, мыс. коммерциялық банк президенті.

Әлеуметтік топтар – бір деңгейдегі әлеуметтік жағдайдағы адамдар топтары. Олар аз немесе үлкен топтар болуы мүмкін. Аз топтарға достар компаниясы және т.б. жатады. Үлкен әлеуметтік топтар мыналарға бөлінеді: мысалы жас мөлшеріне орай (қарттар, жастар); ұлтына орай; кәсібіне орай (инженер, оқытушы); экономикалық (акционер, рантье); діни (христиан, мұсылман); саяси (либерал, консерватор, демократ).

Әлеуметтік стратификация. Әрбір әлеуметтік рөл немесе мәртебе бір-бірімен құқықтар мен міндеттер арқылы байланысқан, яғни қоғам біреуінің құқығы артық, екіншісінікі кем, немесе біреуінің міндеті аз, ал екіншісінікі көп болып келетін пирамида түрінде орналасады. Міне осы пирамида - қоғам әлеуметтік стратификация арқылы түсіндіріледі және осындағы қатынастар әлеуметтік стратификация жолымен іске асырылады.

Мәдениет – бұл қоғамдағы материалды ескерткіштер мен рухани құндылықтар жиынтығы, яғни бұған дәстүр, құлық, ереже, заң, тіл, норма және т.б. жатады.

Әлеуметтендіру – бұл даралықтың мәдени нормалар мен әлеуметтік рөлдерді игеруі. Социализация үрдісі өмірге келген кезінен бастап қартайғанша дейін созылады.

Әлеуметтік бақылаушы – нормалар мен ролдерді даралықтың дұрыс игеруін бақылап отырады. Ол жан-жақты: үйде ата-ана бақыласа, мектепте – оқытушы, көшеде – тәртіп сақшысы, жұмыста - әкімшілік, күнделікті өмірде – мемлекет бақылап отырады. Ауытқушыларға әртүрлі санкциялар қолданылады. Олар позитивті (сыйлау) және негативті (жазалау) болып бөлінеді. Бақылау механизмдерінің дәлдігі - қоғамның тұрақтылығы мен көркеюінің кепілі болып табылады.

4. Әлеуметтанудағы зерттеу әдістемесі. Қазіргі әлеуметтану өз арсеналында әрқилы эмпириялық әдістерді қолданады. Олардың кейбіреуі этнографтардан, статистерден, психологтардан алынған, кейбіреуін әлеуметтану өзі жасаған. Ең негізгі әдістер мыналар: ақпараттық жазба көздерін, құжаттарды сұрыптау; бақылау және сұрау әдістері.

Құжаттарды сұрыптау – бұл жазба көздің, құжаттың мінезіне тән әртүрлі вариацияларда пайдаланылады. Әлеуметтануда осы әдісті қолдана отырып өте ірі ғылыми-әлеуметтік мәселелер шешілген. Мыс: М.Вебер қоғам дамуында социомәдени фактор бар екендігі туралы гипотеза жылжыта отырып, оны осы әдіспен дәлелдеп шықты.

Осы әдістің нақты, қатал түрі контент-анализ болып табылады. Бұл сұрыптау түрі жазба құжатты әлеуметтік маңыз немесе оған әлеуметтік мән бере отырып сұрыптау арқылы іске асырылады.

Бақылау. Егер социолог анықталған бағдарлама, гипотеза, зерттеу негізінде бақылау жүргізсе, бұл стандартталған бақылау деп аталады. Мұндай жағдайда социолог өз бақылауын өзі бұған дейін болжаған индикаторларға сәйкес тіркеп отырады.

Әлеуметтануда тікелей бақылау әдісі кең таралған. Мұндай жағдайда социолог өз зерттеу объектісінің ортасында өмір сүреді. Бұл зерттеу әдісінің бір кемшілігі, объектіге тікелей енген зерттеушіде сол ортаға байланысты антипатия не симпатия сияқты сезімдік көзқарас пайда болуы мүмкін. Ал бұл еріксіз социологты субъективизмге ұрындырады.

Сұрау әдістері. Сұрау әдістерінің негізгі екі түрі бар: анкеттік сұрақ және сұхбат.

Анкеттік сұрақ. Ең алдымен социолог зерттелуге тиісті көріністің жалпы кестесін жасайды. Бұл кесте соңынан нақты негіздерге айналатын абстрактылы түсініктерден тұрады.

Анкета – орта есеппен 30-40 сұрақтан тұратын машинкада, компьютерде немесе типографиялық әдіспен көбейтілген құжат болып есептеледі. Анкета сұрағына жауап берушілер респондент деп аталады. Сұрақтар нақты болуы тиіс. Сұрақтар екі топқа бөлінеді, ашық және жабық. Ашық сұрақта социолог бос орын қалдырып, респонденттен өз пікірін білдіруді сұрайды. Мыс: «Сіздің отбасыңызда әрбір адамға шыққандағы кіріс қанша?». Сұрақтан соң бос орын қалады. Ал жабық болса, жоғарыдағы сұрақтан соң жауап беріледі. Мыс: 1) 2000 теңге, 2) 2000 мен 4000 арасы, 3) 4000 жоғары. Жабық сұрақтарды компьютерде тез өңдеуге болады, бірақ ол социологтан зерттелуші мәселені толық білуін талап етеді. Ашық сұрақтар егер социолог жағдайды толық білмеген жағдайда барлау мақсатымен жүргізіледі.

Сұхбат. Егер анкетаны респондент өзі толтырса, сұхбат кезінде оны оған маман оқып береді. Ол маман интервьюер деп аталады. Сұхбат әдісі негізінен екі мақсатта пайдаланылады, біріншіден, коммерциялық зерттеулерде белгілі бір тауарды жарнамалау мақсатында, ал екіншіден, егер анкетада қарапайым адамдарға түсініксіз терминдер көп қолданылса.

Статистикалық көзқарас тұрғысынан сұрау әдістерінің ішіндегі ең дәлдісі жалпы сұрау болып табылады. Бұның ең айқын мысалы жалпы халық санағы. XIX ғ. бастап ол Европа елдерінде, ал қазіргі уақытта барлық елдерде жүргізіледі. Санақ өте бай және нақты ақпарат береді, бірақ бұл өте қымбат тұратын шара. Ең бай елдердің өзі 10 жылда бір рет қана санақ жүргізе алады.

Осыған байланысты социологтар анағұрлым арзан, бірақ дәлдігі қалыспайтын жаңа сұрау әдісін тапты. Ол таңдап зерттеу деп аталады. Егер сұрауға жататын тұрғындарды жалпы жиынтық десек, онда таңдау жиынтығы соның кішірейтілген көшірмесі болып табылады. Мыс: АҚШ-тағы Гэллап институты тұрақты түрде таңдау методымен 1,5-2 мың адамды сұрап тұрады, ал сайлау кезінде 300 миллион американдық қалай дауыс беретінін болжап береді. Қателік бірнеше пайыздан аспайды.

Тұрғындардың қай бөлігі жалпы жиынтыққа жататынын зерттеу мақсаты айқындайды. Ал осылардың ішінен кімдердің таңдау жиынтығына жататынын математикалық әдіс шешеді.

Таңдау жиынтығы жалпы жиынтықтың дәл көшірмесі болуы тиіс. Бұл әлеуметтану негіздерінің негізі. Түпнұсқадан ауытқу репрезентативтік қателік деп аталады. Мұндай қателік анағұрлым аз болуы тиіс. Олай болмаса социологиялық зерттеу қорытындысы қате болып шығады.

5. Әлеуметтанудың жаратылыстану ғылымдармен қатынасы.

Әлеуметтанудың гуманитарлық ғылымдар қатарына жататындығына ешкім талас тудырмайды. Бірақ барлық гуманитарлық ғылымдар ішінен әлеуметтану жаратылыстану ғылымдармен тығыз қатынаста болып табылады.

Социобиология - әлеуметтік мінез-құлықтық барлық түрлерінің биологиялық негіздерін зерттейтін ғылыми сала.

Негізгі өкілдері Э.Уилсон, Р.Триверс, Д. Бэреш. Олардың пікірінше әлеуметтану және биология синтезі негізінде адамның әлеуметтік мінез-құлқы формаларының биологиялық негізін табуға болады. Мыс: жанұялық-туыстық қатынастар, альтруизм, агрессия, әлеуметтік теңсіздік және т.б. әлеуметтік мінез-құлық формаларының биологиялық негізі әлеуметтік зерттеулерде өте құнды, бастапқы материал болар еді.

Социогеография – нақты қоғамдық топтың әлеуметтік өмірінің географиялық аспектісін сұрыптайтын ғылыми сала. Географиялық аспекті дегеніміз: топтардың территориялық дифференциациясы, кеңістікте орналасуы, адам қызметінің табиғатқа, қоршаған географиялық ортаға әсері. Бұл терминді ғылыми айналымға 1913 жылы Р.Штейнметц еңгізген. «Бұл ғылыми сала абстрактылы-теоретикалық әлеуметтануға қарағанда халық өмірі туралы толық мағлұмат береді» - деп есептейді оның өкілдері.

Социогеография - өз зерттеу шеңберіне әлеуметтік кеңістікті, территория мен тұрғындар арасындағы қатынасты, табиғатты игерудің ішкі қоғамдық және қоғам аралық қатынастарға әсерін, адам мен кеңістік қатынастарын, әлеуметтік өмірдегі кеңістіктік-географиялық компоненттердің ролін зерттеуді қосады.

6. Әлеуметтік байламдар.

Әлеуметтану әртүрлі фактілерді зерттеу мен түсіндіруде бес негізгі байламдарды қолданады.

1. Демографиялық байлам. Демография термині «демос» (халық) деген грек сөзінен шыққан. Демография – тұрғындарды, негізінен туу, өмірден кету, көш-қон (миграция) және осыған байланысты адамдар әрекетін зерттейді. Мыс: үшінші әлем елдерін демографиялық зерттеу олардың экономикалық кенже қалуының бір себебі тез өсіп келе жатқан тұрғындарды тағам өнімдерімен қамтамасыз ете алмауына байланысты екендігін дәлелдеді.

2. Психологиялық байлам. Ол мінез-құлықты адамның даралық ретіндегі маңызы тұрғысынан түсіндіреді. Ойы, тәжірибесі, әлеуметтік түсініктері, адамның өзі туралы түсінігі зерттеледі. Әлеуметтік психологтар көптеген проблемаларды шешеді. Мыс: әлеуметтік түсініктердің құрылуы, социализация үрдісіндегі қоғам мен даралықтың қарым-қатынасы, тәртіпсіздіктер жағдайындағы көңіл-күйдің пайда болуы мен таралуы.

3. Ұжымдық байлам. Бұл байлам топты немесе ұйымды құрайтын екі не одан да көп адамдарды зерттеуде қолданылады. Социологтар отбасы сияқты бастапқы топтарды немесе әскер секілді формалды ұйымдарды зерттеу кезінде оларды даралықтар ұжымы ретінде қарастырады. Мыс: жанұя белгілі бір шешім қабылдарда ондағы билік бөлінісі қалай әсер етті, немесе жанұя мүшелері арасындағы коммуникациялық үрдіс қалай жүретінін зерттеу әлеуметтану үшін маңызды.

Осы байламның көмегімен социологтар саяси партиялар арасындағы бақталастықты, нәсілдік негіздегі дау-жанжалдарды, топтар арасындағы келіспеушілікті сұрыптай алады. Мыс: бір қоғамдық топқа, нәсілге не ұлтқа жататын адамдар өз мүдделерін қорғау үшін ішкі топтарға бірігеді деген сияқты проблеманы шешу. Сол сияқты бұл байлам ұжымдық мінез-құлықты зерттеуде де өте маңызды болып табылады.

4. Өзара қарым-қатынас байламы. Қоғамдық өмір оған қатысушы белгіленген адамдар арқылы емес, олардың ролдеріне сәйкес туатын өзара әрекеттері арқылы қарастырылады. Роль дегеніміз адам топта нақты позиция алғаннан кейінгі одан күтілетін мінез-құлық. Адамзат қоғамында мыңдаған ролдер бар: сайлаушы, қожайын, тұтынушы, іскер адам және т.б. Адамдар мінез-құлқы осы ролдер негізінде құрылымдалады.

5. Мәдени байлам. Ол адамдар мінез-құлқын мынадай мәдениет элементтері негізінде сұрыптайды: қоғамдық ереже (шын мәніндегі немесе тиісті) және қоғамдық құндылықтар (діни, саяси және әлеуметтік мүдделерден шығатын). Мәдени байлам кезінде мінез-құлық ережелері жеке адамдар мен топтар іс-әрекеттерін реттейтін фактор ретінде қарастырылады.

7. Әлеуметтану және қоғамдық проблемалар

Әлеуметтанудың дамуына қоғамдық проблемалар тікелей әсер етеді. Мыс: американ социологиясын талдап қарайтын болсақ 30-шы жылдары ұлы тоқырау (депрессия) кезінде социологтар жұмыссыздықты және оның отбасына тигізетін әсерін зерттеуге жұмылса, 40-шы жылдары үгіт-насихат ролін және оның тұрғындардың адамгершілік сана-сезіміне тигізер әсерін зерттеуге жұмылды. Ал 60-шы жылдары социологтар назары студенттер қозғалысы мен азаматтық құқықтар үшін күрес секілді қоғамдық іс-әрекеттерге ауды. Қазіргі уақытта американ социологтары ер мен әйел қатынастарына, әйел эмансипациясы мәселелеріне басты назар аударуда.

Егер әлеуметтану бір қоғамдық проблеманы зерттеуге кіріссе, онда бұл проблеманың өте зор қоғамдық мәнге ие екендігін көрсетеді. Мыс: 1944 жылы АҚШ-та Г.Мирдал жүргізген нәсілдік қатынастарды зерттеу бұл елдегі негрлердің тапталған жағдайын өте дәл дәлелдеп қана қойған жоқ, сол сияқты мұндай жағдайдың Американың ең басты қоғамдық құндылығы боп табылатын теңдік идеясына да қайшылығын көрсетті.

8. Әлеуметтануды қолдану

Социологиялық білім қоғамда көптеген жолдармен қолданылады.

Біріншіден социологтар өз білімдерін мемлекеттік мекемелерде, үкімет комитеттерінде, сол сияқты алкоголмен және есірткі заттармен күрес бөлімдерінде қолданады.

Екіншіден социологтар дайындаған зерттеу әдістерін көптеген мамандық иелері пайдаланады. Мыс: қоғамдық пікір сұрау әдісі. Ол нарықты және нарықтық сұранысты зерттеудің басты құралына айналды.

Сол сияқты әлеуметтануды қолдану әлеуметтік саясатта шешім қабылдау үшін маңызды, өте көп ақпараттық жинақталуына көмектеседі. Сол сияқты әлеуметтік зерттеу жүргізілген әлеуметтік саясаттың қорытындысын, оның неге әкелгенін де көрсете алады. Мыс: егер Республика Үкіметі жаңа тұрғын үй-коммуналдық саясатқа көшпестен бұрын әлеуметтік зерттеу жүргізгенде, тұрғындардың басым көпшілігінің мұндай саясатқа материалдық және психологиялық дайын еместігін білген болар еді.

9. Қысқаша қорытынды

1. Әлеуметтану – бұл қоғам және қоғамдық қатынастарды ғылыми зерттеу. Ол фактілерді шын өмірден алады және оларды ғылыми сұрыптау негізінде түсіндіреді. Әлеуметтану ғылым ретінде екі ғасыр бұрын құрылымдала бастады.

2. Социологтар бірнеше негізгі байламдарды қолданады. Демографиялық байлам қоғам мінезін туу, өмірден кету және тұрғындар көшіп-қонуы (миграциясы) арқылы зерттейді. Психологиялық байлам адамдар мінез-құлқын, олардың ойын, әлеуметтік қойылымын зерттеу арқылы түсіндіреді. Ұжымдық байлам топтар мен ұйымдарды зерттеуде қолданылады. Төртінші байлам қоғам өмірін адамзаттың өзара қарым-қатынас жүйесі ретінде зерттейді. Мәдени байлам мінез-құлықты мәдениет элементтерін сұрыптау арқылы зерттейді.

3. Социологтар қоғамды екі деңгейде зерттейді – микро және макро деңгейлер микросоциология адамдардың күнделікті өзара іс-әрекеттерін сұрыптауға басты назар аударады. Макросоциология қоғамның негізгі құрылымдарын зерттейді.

4. Микросоциологиялық деңгейде негізгі теория символикалық интеракционизм теориясы болып табылады. Бұл теория өкілдерінің пікірінше адамдар сыртқы дүние әсеріне белгілі бір мән береді.

Сөйтіп негізінен әсердің өзіне емес, оған берілген мәнге басты назар аударады.

5. Макросоциологиялық деңгейде негізгі екі теория бар: функционализм және конфликтология (дау-жанжал) теориясы. Функционалистер пікірінше қоғам бір-бірімен өзара байланысқан және әрқайсысы жалпыға өз әсерін тигізетін бөліктерден тұрады. Конфликтология теориясының өкілдері қоғамдағы билік бөлінісіне басты назар аударады. Бұл теориялар туралы кейінгі бөлімдерде толық қарастырамыз.

6. Әлеуметтік зерттеу гипотезадан басталады. Гипотеза бір фактілер басқалармен себепті тәуелділік негізінде байланысқан деп көрсететін болжам. Теория бір-біріне сәйкестендірілген гипотезалар жүйесі. Әлеуметтік әдістер – бұл соның көмегі арқылы фактілер, гипотезалар және теориялар бір-бірімен түптелетін ережелер мен әдістер.

7. Құбылмалы деп әртүрлі мәнге ие бола алатын түсінік аталады. Көптеген әлеуметтік зерттеулер тәуелді құбылмалы деп аталатын белгілі бір әлеуметтік көріністегі өзгерісті анықтауға ұмытылады, ол содан соң бұл өзгерісті тәуелсіз құбылмалы деп аталатын басқа бір әлеуметтік көрініспен байланыстыра түсіндіруге тырысады.

8. Әлеуметтік зерттеудің негізгі әдістері: құжаттарды сұрыптау, бақылау және сұрау әдістері. Осы әдістерді қолдана отырып зерттеуші зерттелініп жатқан әлеуметтік көріністің барлық мүмкін себептерін бақылауға тырысады. Социолог эксперимент немесе басқа да зерттеу түрі кезінде тәуелсіз құбылмалылардың санын шектейді.

9. Әлеуметтанудың дамуы үшін зерттеу және оның қорытындыларын жариялау бостандығына кепілдік беретін жақсы саяси жағдай болуы қажет. Әлеуметтанудың дамуына сол сияқты әлеуметтік проблемалар мен кризистер де өз әсерін тигізеді. Өз кезегінде әлеуметтану қызметі қоғам проблемаларын анықтауға және оларға назар салуға көмектеседі.

10. Әлеуметтік білім қоғамға төмендегідей әсер етеді:

а) әлеуметтік әзірлігі бар тұлғалар үкімет органдарында және жеке ұйымдарда қызмет істейді;

б) социологтар дайындаған әдістер зерттеу қызметінің басқа да аймақтарында қолданылады;

в) социологтар жұмысы қоғамдық көріністерге адамдар қатынасын өзгертуі мүмкін, сол сияқты әлеуметтік саясат мәселелері бойынша шешім қабылдау үшін ақпарат жинап береді;

г) әлеуметтік зерттеулер өмір сүріп тұрған әлеуметтік саясаттың қабілеттілігін бағалауға көмектеседі.