Зараз усе чакаюць XXVIII з’езда КПСС, які быццам бы расставіць усе кропкі над «i». Але ці спраўдзяцца надзеі?

– Спраўдзяцца:

а) калі на з’ездзе будзе нанесены сакрушальны ідэйна-палітычны ўдар па камандна-адміністрацыйным кансерватызме;

б) калі вялікі інтэлектуальны патэнцыял КПСС будзе падняты на вышэйшыя i высокія паверхі яе кіраўніцтва;

в) калі партыйнае кіраўніцтва пераадолее адну з самых цяжкіх сваіх хвароб – навучыцца, нарэшце, не толькі расстаўляць кропкі над «i», але i рабіць паўсядзённую чарнавую арганізацыйную работу па рэалізацыі сваіх уласных, часта вельмі неблагіх рашэнняў i пастаноў;

г) калі на змену сённяшняму, тэхнакратычнаму, прыйдзе новы тып партыйнага кіраўніцтва – ПАЛІТЫКА, ІДЭОЛАГА, ПЕДАГОГА.

– І апошняе: Ваша стаўленне да М. С. Гарбачова як да асобы?

– Гэта чалавек немалога палітычнага таленту, які валодае вялікім рэзервам яшчэ нявыкарыстаных магчымасцяў. Разам з тым, гэта звычайны чалавек, народжаны як асоба пэўнымі сацыяльнымі абставінамі i грамадскімі адносінамі, якому, натуральна, уласцівы шэраг нармальных канкрэтна-гістарычных слабасцяў i пралікаў. Хочацца ўспрымаць яго ў наступнай дыялектыцы: першы бок зместу яго асобы не дае разрасціся другому, другі, абмяжоўваючы першы, не дае, як сказаў бы паэт, «БРОНЗОВЕТЬ НА ХОДУ». Хаця канкрэтнае развіццё гэтага суб’ектыўнага дыялектычнага працэсу праходзіць вельмі складана. У выніку перамогі i поспехі пера-мяжоўваюцца шматлікімі пралікамі: Нагорны Карабах, Tбілісі, Літва i шмат іншага. Але будзем спадзявацца на прагрэс разумнай збалансаванасці ўнутранай дыялектыкі гэтай вышэйшай у дзяржаве палітычнай асобы.

Не нашли, что искали? Воспользуйтесь поиском: