Літаратурна-мастацкі стыль

Функцыя мастацкага мыслення — пазнанне свету ў выглядзе эмацыянальна-вобразнага яго засваення і творчага пераўвасаблення, ператварэння вынікаў пазнання ў вобразы. Вобраз — пачуццевае ўспрыманне прадметаў, гэта канкрэтна-пачуццевая катэгорыя.

Асаблівае месца. Слова тут выконвае не толькі агульную функцыю, але і эстэтычную, эмацыянальнага-вобразнага ўздзеяння на слухача ці чытача. Многія лінгвісты — супраць уключэння мастацкага стылю ў спіс функцыянальных.

Асаблівасці: эмацыянальнасць, экспрэсіўнасць, вобразнасць. Слова ў мастацкім творы становіцца двухпланавым. З аднаго боку — суадносіцца з агульнай лексічнай сістэмай мовы, з другога — з мастацкай структурай паэтычнага твору. Прынцып двайной суадноснасці слова — Пяшкоўскі.

Мова у мастацкім творы выступае у асаблівай, эстэтычнай функцыі. Мастацкая мауленне – сродак выражэння вобразнай думкі пісьменніка. Мова – галоуны сродак стварэння і існавання вобраза. Мова як матэрыял і форма – ускладненне, літаратурнасць, штучнасць.

Аутарская індывідуальнасць. Выкарыстанне лексіка-фраз., марфалагічных, сінтаксічных, вобразна-выяуленчых сродкаў маулення.

Элементы рзных стыляу, тправляючы у мастацкі стыль, жывуць у ім не самастойна, а у сістэме пуных адносін.

Не нашли, что искали? Воспользуйтесь поиском: