Ãëàâíàÿ

Ïîïóëÿðíàÿ ïóáëèêàöèÿ

Íàó÷íàÿ ïóáëèêàöèÿ

Ñëó÷àéíàÿ ïóáëèêàöèÿ

Îáðàòíàÿ ñâÿçü

ÒÎÐ 5 ñòàòåé:

Ìåòîäè÷åñêèå ïîäõîäû ê àíàëèçó ôèíàíñîâîãî ñîñòîÿíèÿ ïðåäïðèÿòèÿ

Ïðîáëåìà ïåðèîäèçàöèè ðóññêîé ëèòåðàòóðû ÕÕ âåêà. Êðàòêàÿ õàðàêòåðèñòèêà âòîðîé ïîëîâèíû ÕÕ âåêà

Öåíîâûå è íåöåíîâûå ôàêòîðû

Õàðàêòåðèñòèêà øëèôîâàëüíûõ êðóãîâ è åå ìàðêèðîâêà

Ñëóæåáíûå ÷àñòè ðå÷è. Ïðåäëîã. Ñîþç. ×àñòèöû

ÊÀÒÅÃÎÐÈÈ:






Türkiye ile İlişkiler




Türkiye ve İran, iyi ilişkiler kurmaya ihtiyacı olan komşu ülkelerdir. İki ülkenin büyüklüğü, tarihi ve sahip oldukları kültürel zenginlik, taraflara çeşitli alanlarda işbirliği imkanı ve ihtiyacı sunmaktadır. İran, Türkiye için Orta Asya'ya karayolu ulaşımı fırsatı sunarken, Türkiye İran için Avrupa'ya açılan kapıdır. İran'ın, Türkiye üzerinden doğal kaynaklarını Avrupa pazarlarına sunma şansı varken, Türkiye de İran üzerinden Orta Asya, Kafkasya ve Hazar Havzası ile ekonomik ilişkiler kurma potansiyeline sahiptir. İki ülkenin jeopolitik konumlan her ülkeye farklı stratejik, jeopolitik ve ekonomik değerler sunmakta ve çeşitli alanlarda ortak çalışma zorunluluğu doğurmaktadır. Türkiye ve İran, dost olma yolunda özellikle 1997'den sonra önemli adımlar atmaktaydı. Türkiye-İran ilişkilerinde 1997'den sonra yakalanan olumlu ivmenin Ahmedinejad döneminde sürdürülmesi zor gözükmektedir. Ahmedinejad'ın radikal çıkışları, iki ülkenin rejim, bölgesel politika ve küresel konum farklılığını açık şekilde gözler önüne sermiştir. Bu açıdan bakıldığında, yakınlaşma sağlanmaya çalışılsa da, iki ülke arasında ilişkilerin iyileşmesi yönünde beklenen ve istenen ilerleme kaydedilemeyebilir. Ahmedinejad'ın radikal tutumu, İran-Türkiye ilişkilerinde sorun yaratmanın yanı sıra, Türkiye-ABD ilişkilerinde de yeni bir kriz alanı oluşması anlamına gelmektedir. Türkiye; İran'ın kitle imha silahı geliştirme, terörizmi destekleme, siyasal İslam olgusunu yayma, Orta Doğu Barış Süreci'ne engel olma ve ülke içindeki totaliter şeriat rejimi modeli konularından endişe duymaktadır. Ancak Türkiye, ABD'nin İran'da köklü rejim değişikliğine dönük sert ve radikal politikalarından yana olmamıştır. Türkiye'nin İran politikası, rejimin kendi iç dinamikleri ile iç ve dış politikada reform yapılması esasında şekillenmektedir. Bu bağlamda Türkiye, AB'nin İran politikası çizgisine daha yakın gözükmektedir. Bu açıdan bakıldığında ABD-İran arasındaki gerginlik Türkiye için çeşitli sorun ve krizlerin ortaya çıkması anlamına gelmektedir. Başka bir ifade ile Türkiye, İran sorunu nedeni ile ABD ile yeni bir krizin eşiğindedir denebilir[119].


 

SONUÇ

"Ahmedinejad İranı’ nın dış politikası, devrim sonrası Humeyni dönemini hatırlatmaktadır. Ancak, birçok konuda benzerlikler bulunsa da, temel bir farklılık mevcuttur:

Humeyni dönemi İran'ında birçok İslam ülkesi, devrim rejimini meşru olarak görmezken, bu ülkelere devrim ihraç edilmesi düşünülmekteydi. Ahmedinejad yönetiminde ise, Humeyni'den farklı olarak, Batı karşısında daha iyi direnebilmek için, şimdilik, İslam ülkeleri ile iyi ve yakın ilişki kurma eğilimi vardır. Başka bir ifade ile yeni İran yönetiminin radikalleşme gündeminde; ABD, AB ve İsrail öncelikli konuma sahiptir. Ahmedinejad yönetimi "rejimin bekasının güvence altına alınmasında" pragmatist yaklaşımları başarısız olarak değerlendirmektedir. İran'ın yeni dönemde kendi bekasım sağlamak için "saldırganlığı" akılcı bir politika olarak algıladığı gözükmektedir. Radikal muhafazakârlara göre İran, Batı ile uyumlu hale gelmek için devrimci amaçlarından vazgeçmiş ise de, rejim güvencesini alamamıştır. Devrimci ülkülerinden uzaklaşma sürecine giren İran, Batı ile ilişkilerinde sürekli kaybetmiştir. 1997'den sonra Batı ile uyumlu olmaya çalışmış, ancak nükleer sorun başta olmak üzere, birçok konuda istediği sonucu alamamıştır. İran yeni dönemde "varlığı kabul edilmediği takdirde" uyumlu olmayacağım bildirmektedir.

Ahmedinejad'ın İsrail, ABD ve AB karşıtı açıklamaları bunun açık göstergesidir. Bu politikaların sonucu olarak İran, önemli sorunlar yaşamaya başlamıştır. İran'ın tehlikeli olduğu konusunda uluslararası toplumda fikir birliği oluşmaya başlamıştır. Nitekim uluslararası kuruluşlarda İran aleyhinde kararlar alınabilmiştir. Nükleer çalışmalar bağlamında, İran'ın Uluslararası Atom Enerjisi Ajansı ile ilişkileri gerginleşmiştir. Ayrıca, İsrail ve insan haklan konusunda BM'de iki defa İran aleyhinde karar çıkmıştır. İran'ın dostları kendisinden uzaklaşmakta ve bölge devletlerinin İran'ın nükleer çalışmalarından duyduğu tedirginlik artmaktadır. Bu fırsattan mutlaka yararlanmak isteyen ABD ve İsrail; İran karşıtı propaganda çalışmalarına hız vermiştir. ABD ve İsrail içinde İran'a askeri müdahalede bulunulmasını isteyen grupların var olduğu bir dönemde, İran'ın radikalleşmesi askerî müdahale için meşru bir zemin oluşturabilir. İran Batı'ya, kendisine yapılacak bir saldırı karşısında Irak ve Afganistan gibi olmayacağını ve bu eylemin faturasının Batı için çok ağır olacağını hissettirmektedir. İran'ın bu gövde gösterisi tam tersi bir sonuç verebilir, çünkü İran'ın bu etkinliği, Batı'yı ciddi şekilde tedirgin etmektedir. Batı, radikal İslam Dünyası'nda nüfuza sahip olan İran'ın nükleerleşmesini istememektedir. İran'ın radikalleşmesi Batının da sertleşmesine yol açmaktadır. Bölge de istenmeyen durumlar yaşanmaya başlamıştır.


 

KAYNAKÇA

AKDEVELİOĞLU, Atay, "İran'ın Orta Asya, Afganistan ve Azerbaycan

Politikası" Stradigma, Sayı: 10, İstanbul, 2003.

ALTINBAŞ, Deniz, "İran'ın Silahlanma Çabaları", Avrasya Dosyası; İran Özel, Cilt:5, Sayı:3, İstanbul, 1999.

ARAS, Bülent, "İran'ın Değişen Güvenlik Dengesi Çerçevesinde Orta Asya ve Kafkasya Cumhuriyetleri İlişkileri", Avrasya Dosyası 3, No:3, İstanbul, 1996.

ARI, Tayyar, "2000'li Yıllarda Basra Körfezi'nde Güç Dengesi", İstanbul, 1996.

ARI, Tayyar, "Geçmişten Günümüze Ortadoğu: Siyaset, Savaş ve Diplomasi", Alfa Yayınlan, İstanbul, 2005.

ARI, Tayyar, " Irak, İran ve ABD: Önleyici Savaş, Petrol ve Hegemonya",

İstanbul, Alfa Yayınlan, 2004.

ARMAOĞLU, Fahir, “20. Yüzyılın Siyasi Tarihi: 1914-1980", Ankara, Türkiye İş Bankası Yayını, 1983.

BALBAY, Mustafa, "İranRaporu", Cumhuriyet Kitapları, İstanbul, 2006.

BATUR, Zübeyir, "İran'da Kıyamet Senaryoları", Kastaş Yayınları, İstanbul, 2008.

BAYIR, Emre, "ABD-İran Gerginliğinde AB-İran İlişkilerine Analitik Bir Bakış", Stratejik Analiz, Cilt 3, Sayı 28, İstanbul, 2002.

BAYIR, Emre, "Reform Yapamayan Reformcuların Anatomisi", Stratejik Analiz, Sayı 33, İstanbul, 2003.

CANKARA, Yavuz, " Yeni Oyun: İran'ın Nükleer Politikası", IQ Kültür Sanat Yayıncılık, İstanbul, 2005.

CAŞIN, Mesut Hakkı, "İran'ın İki Deniz Jeopolitiğine Dayalı Stratejik Değişim Arayışları", Avrasya Dosyası; İran Özel, Cilt:5, Sayı:3, İstanbul, 1999.

ÇİZGEN, Nevval, "İki Ülke İki Devrim / Türkiye, İran", Say Yayınları, İstanbul, 1994.

DAVUTOĞLU, Ahmet, "Stratejik Derinlik", Küre Yayınları-16. Baskı, İstanbul, 2004.

DEMİRTEPE, M. Turgut, "Tahran' da Değişim Sürecinde İktidar

Mücadelesi" Avrasya Dosyası: İran Özel, Cilt:5, Sayı:3, İstanbul, 1999.

GÜNEY, Ayşegül Dora, İran'da Devrim, Haziran Yayınları, İstanbul, 1999.

KESKİN, Arif, "İran'ın Nükleer Çabaları: Hedefler, Tartışmalar ve

Sonuçlar", Stratejik Analiz, Sayı 59, İstanbul, 2005.

KESKİN, Arif, "Devrim İçinde Yeni Bir Devrim Arayışı: Ahmedinejad ve Radikal Muhafazakâr Akım", Stratejik Analiz, Sayı 69, İstanbul, 2006.

KÖSE, Talha, "İran Nükleer Programı ve Ortadoğu Siyaseti, Güç Diplomasinin İmkanları", Seta, İstanbul, 2008.

OĞUZ, Sami, ÇAKIR, Ruşen, “Hatemi'nin İran'ı”, İletişim Yayınlan, (I. Baskı), İstanbul, 2000.

OYTUN, Orhan, “Suriye’nin Zamana Karşı Mücadelesi”, http://www.asam.org.tr/tr/yazigoster.asp?ID=899&kat1=&kat2=1, İnternet Erişim Tarihi: 27 Mayıs 2009, Günlük Değerlendirme Bülteni, 27 Aralık 2005, s.38.

ÖZCAN, Ali Nihat ve BAYIR, Emre, "Orta Doğu Barış Süreci, Oyuncuları ve İran", Stratejik Analiz, Cilt 3, Sayı 22, İstanbul, 2002.

SANDER, Oral, "Siyasi Tarih", İmge Yayınlan-10. Baskı, Ankara, 2002.

SEYYİD, Muhammed, "Hissin Doğusu ve Aklın Batısının Buluşmasına Bir Davet", Avrasya Dosyası: İran Özel, Cilt:3, Sayı:3, İstanbul, 1999.

SİLAHÇIOĞLU, Doğu, ABD / İsrail- İran Denklemi ve Türkiye, Günizi Yayıncılık, İstanbul, 2006.

SÖNMEZOĞLU, Faruk, "Uluslararası Politika ve Dış Politika Analizi",

İstanbul, Filiz Kitapevi, 1989.

ŞANLI, Ufuk, "Asya'da Yine Afyon Savaşı", Aksiyon, Sayı:533, İstanbul, 2006.

TAFLİOGLU, Serkan, "İran, Silahlı İslami Hareketler ve Barış Süreci",

Avrasya Dosyası; İsrail Özel, Sayı:5 No: l, İstanbul, 1999.

Tarihten günümüze Türk-İran ilişkileri Sempozyumu, Türk Tarih Kurumu Basımevi, Konya, 2003.

ÜSTÜN, İsmail Safa, "Humeyni'den Hamane'ye İran İslam Cumhuriyeti Yönetim Biçimi", Birleşik Yayınlan, İstanbul, 1999.

ÜŞÜR, Serpil Sancar, "İran Devrimi", Belge Yayınları, İstanbul, 2006.

VALİ, Abbas, "Kapitalizm Öncesi İran: Kuramsal Bir Tarih", Çev: İbrahim Bingöl, Avesta Yayınlan, İstanbul, 2007.

WRIGHT, Robin, "Son Büyük Devrim: Humeynî’den Bugüne İran", Çev: Şeniz TÜRKÖMER, Doğan Kitapçılık, İstanbul, 2001.

YENİSEY, Gülara, "İran'da Etnopolitik Hareketler 1922-2004", Ötüken Neşriyat, Ankara, 2008.

ZENGİN, İsmail, "İran Devrimi ve Ortadoğu'ya Etkileri", Milliyet Yayınlan, İstanbul, 1991.

 


[1] Tayyar Arı, “Geçmişten Günümüze Ortadoğu: Siyaset ve Diplomasi”, Alfa Yayınları, İstanbul, 2005, s. 98.

[2] Tayyar Arı, a.g.e., s.119.

[3] Tayyar Arı, a.g.e., s.124.

[4] Tayyar Arı, a.g.e.,s.127.

[5] DEMİRTEPE, M.Turgut, “Tahran’da Değişim Sürecinde İktidar Mücadelesi” Avrasya Dosyası: İran Özel, Cilt:5, Sayı:3, İstanbul, 1999, s.64.

[6] DEMİRTEPE, M.TURGUT, a.g.e.,s.65.

[7] ÜŞÜR, Serpil Sancar, “İran Devrimi”, Belge Yayınları, İstanbul, 2006, s.42.

[8] DEMİRTEPE, M.TURGUT, a.g.e.,s.68.

[9] Tayyar ARI, a.g.e., s.133.

[10] Keskin, Arif, “İran’ın Nükleer Çabaları: Hedefler, Tartışmalar ve Sonuçlar”, Stratejik Analiz, Sayı 59, İstanbul, 2005, s.78.

[11] DEMİRTEPE, M.Turgut, a.g.e., s.60.

[12] KESKİN, Arif, a.g.e., s.79.

[13] KESKİN, Arif, a.g.e., s.81.

[14] DEMİRTEPE,M.Turgut, a.g.e., s.70.

[15] KESKİN, Arif,, a.g.e., s.82.

[16] Arı, Tayyar, a.g.e., s.134.

[17] KÖSE, Talha, “İran Nükleer Programı ve Ortadoğu Siyaseti, Güç Güç Diplomasinin İmkanları”, Seta, İstanbul, 2008, s. 36.

[18] KÖSE, Talha, a.g.e., s.38.

[19] DEMİRTEPE, M.Turgut, a.g.e., s.73.

[20] KÖSE, Talha, a.g.e., s.39.

[21] OĞUZ, Sami, ÇAKIR, Ruşen, Hatemi’nin İran’ı, İletişim Yayınları, (I.Baskı),İstanbul, 2000, s.56.

[22] OĞUZ, Sami, ÇAKIR, Ruşen, a.g.e., s.57.

[23] KESKİN, Arif, a.g.e., s.85.

[24] OĞUZ, Sami, ÇAKIR, Ruşen, a.g.e., s.58.

[25] OĞUZ, Sami,ÇAKIR,Ruşen, a.g.e., s.61.

[26] TAFLİOĞLU, Serkan, “İran, Silahlı İslmi Hareketler ve Barış Süreci”, Avrasya Dosyası; İsrail Özel, Sayı:5 No:1, İstanbul, 1999, s.84.

[27] TAFLİOĞLU, Serkan, a.g.e., s.86.

[28] TAFLİOĞLU, Serkan, a.g.e., s.86.

[29] OĞUZ, Sami, ÇAKIR, Ruşen, a.g.e., s.64.

[30] TALİFOĞLU, Serkan, a.g.e., s.87.

[31] ARI,Tayyar, a.g.e., s.141.

[32] OĞUZ, Sami, ÇAKIR, Ruşen, a.g.e., s.68.

[33] ÜSTÜN, İsmail, “Humeyni’den Hamane’ ye İran İslam Cumhuriyeti Yönetim Biçimi”, Birleşik Yayınları, İstanbul, 1999, s.93.

[34] ÜSTÜN, İsmail Safe, a.g.e., s.93.

[35] TAFLİOĞLU, Serkan, a.g.e., s.91.

[36] TAFLİOĞLU, Serkan, a.g.e., s.95.

[37] ÜSTÜN, İsmail Sefa, a.g.e., s.101.

[38] ÜSTÜN, İsmail Safa, a.g.e., s.103.

[39] SEYYİD, Muhammed, “Hissin Doğusu ve Aklın Batısının Buluşmasına Bir Davet”, Avrasya Dosyası: İran Özel, Cilt:3, Sayı:3, İstanbul, 1999, s.144.

[40] SEYYİD, Muhammed, a.g.e., s.146.

[41] SEYYİD, Muhammed, a.g.e., s.147.

[42] SEYYİD, Muhammed, a.g.e., s.149.

[43] ÜSTÜN, İsmail Safa, a.g.e., s.112.

[44] ÜSTÜN, İsmail Safa, a.g.e., s.113.

[45] CANKARA, Yavuz, “Yeni Oyun: İran’ın Nükleer Politikası”, IQ Yayıncılık, İstanbul, 2005, s.78.

[46] CANKARA, Yavuz, a.g.e., s.79.

[47] ARAS, Bülent, “İran’ ın Değişen Güvenlik Dengesi Çevresinde Orta Asya ve Kafkasya Cumhuriyetleri İlişkileri”, Avrasya Dosyası: 3, No:3, İstanbul, 1996, s.159.

[48] ARAS, Bülent, a.g.e., s.160.

[49] ARAS, Bülent, a.g.e., s.160.

[50] CANKARA, Yavuz, a.g.e., s.98.

[51] CANKARA, Yavuz, a.g.e., s.100.

[52] CANKARA, Yavuz, a.g.e., s.102.

[53] ARAS, Bülent, a.g.e., s.173.

[54] ARAS, Bülent, a.g.e., s.174.

[55] ARAS, Bülen, a.g.e., s.174.

[56] Arı, Tayyar, “2000’li Yıllarda Basra Körfezi’nde Güç Dengesi”, İstanbul, 1996, s.88.

[57] ARI, Tayyar, a.g.e., s.90.

[58] ARAS, Bülent, a.g.e., s.176.

[59] ARI, Tayyar, a.g.e., s.93.

[60] SÖNMEZOĞLU, Faruk, “Uluslar arası Politika ve Dış Politika Analizi”, İstanbul, Filiz Kitapevi, 1989, s.54.

[61] SÖNMEZOĞLU, Faruk, a.g.e., s.54.

[62] SÖNMEZOĞLU, Faruk a.g.e., s.56.

[63] ARI, Tayyar, a.g.e., s.97.

[64] OYTUN, Orhan, “Suriye’nin Zamana Karşı Mücadelesi”, http://www.asam.org.tr/tr/yazigoster.asp?ID=899&kat1=&kat2=1, İnternet Erişim Tarihi: 27 Mayıs 2009, Günlük Değerlendirme Bülteni, 27 Aralık 2005, s.38.

[65] OYTUN, Orhan, a.g.e., s.41.

[66] ALTINBAŞ, Deniz, “İran’ın Silahlanma Çabaları”, Avrasya Dosyası: İran Özel, Cilt:5, Sayı:3, İstanbul, 1999, s.45.

[67] ALTINBAŞ, Deniz, a.g.e., s.56.

[68] ALTINBAŞ, Deniz, a.g.e., s.57.

[69] ALTINBAŞ, Deniz, a.g.e., s.58.

[70] ARMAOĞLU, Fahir, “20. Yüzyılın Siyasi Tarihi: 1914-1980”, Ankara, Türkiye İş Bankası Yayını, 1983, s.106.

[71] ARMAOĞLU, Fahir, a.g.e., s.108.

[72] ŞANLI, Ufuk, “Asya’da Yine Afyon Savaşı”, Aksiyon, Sayı:533, İstanbul, 2006, s.58.

[73] ŞANLI, Ufuk, a.g.e., s.59.

[74] ŞANLI, Ufuk, a.g.e., s.61.

[75] ARMAOĞLU, Fahir, a.g.e., s.119.

[76] ÖZCAN, Ali Nihat ve BAYIR, Emre, “Orta Doğu Barış Süreci, Oyuncuları ve İran”, Stratejik Analiz, Cilt: 3, Sayı: 22, İstanbul, 2002, s.86.

[77] ÖZCAN, Ali Nihat ve BAYIR, Emre, a.g.e., s.89.

[78] SİLAHÇIOĞLU, Doğu, “ABD / İsrail-İran Denklemi ve Türkiye”, Günizi Yayıncılık, İstanbul, 2006, s. 34.

[79] SİLAHÇIOĞLU, Doğu, a.g.e., s. 39.

[80] “Tarihten Günümüze Türk-İran İlişkileri Sempozyumu”, Türk Tarih Kurumu Basımevi, Konya, 2003, s. 63.

[81] SİLAHÇIOĞLU, Doğu, a.g.e., s. 41.

[82] ARI, Tayyar, “Irak, İran ve ABD: Önleyici Savaş, Petrol ve Hegemonya”, İstanbul, Alfa Yayınları, 2004, s. 127.

[83] AKDEVELİOĞLU, Atay, “İran’ın Orta Asya, Afganistan ve Azerbaycan Politikası”, Stradigma, Sayı: 10, İstanbul, 2003, s. 49.

[84] AKDEVELİOĞLU, Atay, a.g.e., s. 51.

[85] AKDEVELİOĞLU, Atay, a.g.e., s. 52

[86] AKDEVELİOĞLU, Atay, a.g.e., s. 82.

[87] AKDEVELİOĞLU, Atay, a.g.e., s. 87.

[88] CAŞIN, Mesut Hakkı, “İran’ın İki Deniz Jeopolitiğine Dayalı Stratejik Değişim Arayışları”, Avrasya Dosyası: İren Özel, Cilt:5, Sayı:3, İstanbul, 1999, s. 74.

[89] AKDEVELİOĞLU, Atay, a.g.e., s. 91.

[90] DAVUTOĞLU,Ahmet, “Stratejik Derinlik”, Küre Yayınları, 16.Baskı, İstanbul, 2004, s. 96.

[91] BAYIR, Emre, “ABD-İran Gerginliğinde AB-İran İlişkilerine Analitik Bir Bakış”, Stratejik Analiz, Cilt:3, Sayı:28, İstanbul, 2002, s. 65.

[92] ÇİZGEN. Nevval, “İki Ülke İki Devrim / Türkiye, İran”, Say Yayınları, İstanbul, 1994, s. 48.

[93] GÜNEY, Ayşegül Dora, “İranda Devrim”, Haziran Yayınları, İstanbul, 1999, s. 73.

[94] WRIGHT, Robin, “Son Büyük Devrim: Mumeynî’den Bugüne İran”, Çev: Şeniz Türkömer, Doğan Kitapçılık, İstanbul, 2001, s. 63.

[95] WRIGHT, Robin, a.g.e., s. 65.

[96] WRIGHT, Robin, a.g.e., s. 66.

[97] YENİSEY, Gülara, “İran’da Etnopolitik Hareketler 1922-2004”, Ötüken Neşriyat, Ankara, 2008, s. 52.

[98] ZENGİN, İsmail, “İran Devrimi ve Ortadoğu’ya Etkileri”, Milliyet Yayınları, İstanbul, 1991, s. 34.

[99] BAYIR, Emre, a.g.e., s. 122.

[100] BAYIR, Emre, “Reform YapamayanReformcuların Anatomisi”, Stratejik Analiz, Sayı: 33, İstanbul, 2003, s. 124.

[101] SANDER, Oral, “Siyasi Tarih”, İmge Yayınları-10. Baskı, Ankara, 2002, s. 86.

[102] SANDER, Oral, a.g.e., s. 86.

[103] SANDER, Oral, a.g.e., s. 87.

[104] KESKİN, Arif, “Devrim İçinde Yeni Bir Devrim Arayışı: Ahmedinejad ve Radikal Muhafazakar Akım”, Stratejik Analiz, Sayı 69, İstanbul, 2006, s. 12.

[105] KESKİN, Arif, a.g.e., s. 17.

[106] KESKİN, Arif, a.g.e., s. 26.

[107] KESKİN, Arif, a.g.e., s. 32.

[108] KESKİN, Arif, a.g.e., s. 47.

[109] BATUR, Zübeyir, “İran’da Kıyamet Senaryoları “, Kastaş Yayınları, İstanbul, 2008, s. 56.

[110] BATUR, Zübeyir, a.g.e., s. 59.

[111] KESKİN, Arif, a.g.e., s. 123.

[112] BATUR, Zübeyir, a.g.e., s. 74.

[113] BALBAY, Mustafa, “İran Raporu”, Cumhuriyet Kitapları, İstanbul, 2008, s. 85.

[114] BALBAY, Mustafa, a.g.e., s. 92.

[115] BALBAY, Mustafa, a.g.e., s. 93.

[116] BALBAY, Mustafa, a.g.e., s. 97.

[117] BALBAY, Mustafa, a.g.e., s. 101.

[118] VALİ, Abbas, “Kapitalizm Öncesi İran: Kurumsal Bir Tarih”, Çev: İbrahim BİNGÖL, Avesta Yayınları, İstanbul, 2007, s. 74.

[119] BAYBAL, Mustafa, a.g.e., s. 107.






Íå íàøëè, ÷òî èñêàëè? Âîñïîëüçóéòåñü ïîèñêîì:

vikidalka.ru - 2015-2024 ãîä. Âñå ïðàâà ïðèíàäëåæàò èõ àâòîðàì! Íàðóøåíèå àâòîðñêèõ ïðàâ | Íàðóøåíèå ïåðñîíàëüíûõ äàííûõ