Развіццё ідэй выхавання навучэнцаў у калектыве ў гісторыі педагогікі. Вучнёўскі калектыў як сродак выхавання.

Неабходнасць развіцця калектывізму ў навучэнцаў шырока прапагандавалі Крупская, Макаранка. Асноўнай мэтай выхавання, лічыў Луначарскі, павінна быць усебаковае развіццё такой асобы, якая ўмее жыць у гармоніі з іншымі, якая ўмее сябраваць.

Крупская разглядала калектыў як асяроддзе развіцця дзіцяці і надавала вялікае значэнне арганізацыйнаму адзінству дзяцей ва ўмовах калектыўнай дзейнасці. Сухамлінскі сфармуляваў сукупнасць прынцыпаў, якія павінны быць пакладзеныя ў аснову фарміравання школьнага калектыва: арганізацыйнае адзінства школьнага калектыва; кіруючая роля школьнага калектыва; кіруючая роля педагога; багацце адносін паміж вучнямі і педагогамі, паміж вучнямі, паміж педагогамі.

Распрацоўка тэорыі калектыва на сучасным этапе. Сучасная канцэпцыя выхаваўчага калектыва Куракіна разглядае яго як своеасаблівую мадэль грамадства, якая адлюстроўвае не столькі форму яго арганізацыі, колькі тыя адносіны, якія яму ўласцівыя, тую атмасферу, якая яму ўласцівая, тую сістэму чалавечых каштоўнасцяў, якая ў ім прынятая. Дзіцячы калектыў - асноўная база назапашвання дзецьмі пазітыўнага сацыяльнага вопыту. Вопыт набываецца выхаванцам у сям'і, праз адносіны з аднагодкамі ў неарганізаваных пазашкольных умовах, праз сродкі масавай інфармацыі, чытанне кніг. Такім чынам, калектыў адчыняе магчымасці назапашвання вопыту калектыўных паводзін. Выяўляючы сацыяльную актыўнасць, кожны выхаванец успрымае для сябе калектыў як арэну для самавыяўлення і самасцвярджэння сябе як асобы. Нічым не заменная роля калектыва ў арганізацыі працоўнай дзейнасці дзяцей. Ва ўмовах калектыва яна стымулюе праяву ўзаемаадказнасці за канчатковыя вынікі працы, узаемадапамогі. Калектыўная жыццядзейнасць школьнікаў адчыняе практычна неабмежаваныя магчымасці для рэалізацыі фізічнага і мастацкага патэнцыялу асобы.

Функцыі калектыва: рэгулятыўная, фарміруючая, карэктыруючая

Вучнёўскі калектыў як сродак выхавання абараняе асобу, стымулюе самавыхаванне, выхоўвае асобу і патрабуе ад асобы.

Фактары існавання: 1. Суб’ектыўныя (патрэба ў зносінах, у самасцвярджэнні і самавыражэнні),2. Аб’ектыўныя фактары (калектыў – мадэль грамадства. Носьбіт норм жыцця і крыніца сацыяльных роляў), 3.Стымулюючыя (калектыўны погляд, традыцыі калектыва, перспектыва развіцця)

Не нашли, что искали? Воспользуйтесь поиском: