Кезенңен тұрады:жедел және созылмалы

Жедел кезені – 2-3аптадан 2 айға созылады.

Белгілері: бөртпелер, лимфа бездерінің ұлғаюы, гепатоспленомегалия, буын және бұлшықеттердің ауырғандығы пайда болады.

Созылмалы кезең бірнеше жылға созылады. Анус манындағы қышу, созылмалы гепатит, холангит, холецистит, анемия, невроздар дамиды.

Диагностикасы:

Ø анус маңайынан жағынды алу

Ø өтті зерттеу

Ø ЖҚТ: эозинофилия, лейкоцитоз

Емі: Гельминттерге қарсы дәрілер: мебендазол, пирантел, амбендазол гельминттердің түріне байланысты арнайы кесте бойынша беріледі.

Алдын алуы:

Ø Жеке гигиена сақтау

Ø Жеміс жидектерді дұрыс жуу

Ø Ет және балық тағамдарын дұрыс термиялық өндеу

Тақырып: Пиелонефрит, циститте мейірбикелік үрдісті ұйымдастыру.

Жедел пиелонефрит -несеп жолдарыныңкілегейқабатыжәнебүйрекұлпасының (паренхима) бейспецификалық инфекциялыққабынуауруы.

Жедел пиелонефриттіңнегізгі этиологиясы инфекция. Ең жиі: ішек таяқшасы, сирек стафилококктар, стрептококтар ж.т.б.

Себепші факторлар: макроорганизмнің иммунитетінің төмендеуі, урогенитальды инфекциялар,гиповитаминоз, бауыр аурулары, қан айналым өзгерістері.

Бүйрекке инфекция өту жолдары: гематогенді, лимфогенді,қуық-несепағар рефлюксте,аспаптық тексерулерде

Клиникалық белгілері: Пиелонефритке үш симптом тән:қызба дене температурасының жоғарылауымен, дизуриялық өзгерістер,бел тұсының ауырсынуы.

Жергілікті белгілер: бел тұсының ауырсынуы, бұлшықеттердің қатаюы, Пастернацкий белгісі оң болуы.Ауру жоғары температурамен (40⁰ ), қызбамен жедел басталады. Шағымдары: шөлге, бас ауру, артралгияларға, жүрек айну, құсуға.

Диагностикасы:

ЖҚА: лейкоцитоз, ЭТЖ жоғарлайды

ЖЗА: протеинурия, дейкоцитурия, бактериурия

Экскреторлық урография

УДЗ

Емі: төсек режимі, 7 диета, көп мөлшерде сұйықтық қабылдау.

Антибактериалды терапия

Дезинтоксикациялық терапия.

Спазмолитиктер
Созылмалы пиелонефрит – бүйректік қуыстық жүйесінің және тубулоинтерстициялық аймағының басым зақымдануымен сипатталатың созылмалы бейспецификалық инфекциялық қабыну процесі.

Этиологиясы.

Инфекция:

· Ішектік аутоинфекция

· Экзоинфекция

· Бактериялар

Патогенезі: Қоздырғыштар бүйрекке уриногенді, гематогенді және лимфогенді жолдармен түседі, бірақ негізгі жол: уриногенді. Көбіне қоздырғыштар несеп жолына жыныс қатынасы кезінде және несеп жолына енгізілген аспаптармен түседі. Түскен инфекцияның жоғары қарай өрлеуіне қуық – несепағар рефлюкс, уродинамиканың обструкциялық бұзылыстары (несепағардың стриктурасы, таспен бітелуі), жүктілікке байланысты гормондық өзгерістер септігін тигізеді.Бактериемия болғанда инфекция гематогенді жолмен таралады, мысалы сепсисте, инфекциялық эндокардитте ж.т.б.

Клиникалық белгілері. Науқастың көбі аурудын белгілерін анықтамай жүре береді. Мұқият сұрастырудың нәтижесінде белдің ауруы, кейде субфебрильді температура, дизуриялық өзгерістер анықталады.Сонымен қатар, инфекциялық астенияның белгілері болуы мүмкін: тез шаршау, жұмыс істеу қабілетінің төмендеуі.

Негізгі синдромдар: несептік, поллакиуриялық, интоксикациялық.

Несептік синдром – лейкоцитурия, микрогематурия, 1г жетпейтін тәуліктік протеинурия, гипостенурия, бактериурия.

Поллакиуриялық синдром. Науқастар күндіз де түнде де жиі кіші дәретке шығады.Шөл байқалады.

Интоксикациялық синдром: қалтырау, дене температурасының жоғарылауы, бастың ауруы, лейкоцитоз. Бірақ бұл сирек кездеседі. Жиі инфекциялық астения белгілері байқалады:шаршағыштық, тәбеттің төмендеуі, бас ауру.

Пиелонефриттің ерекшеліктері: