| Выделите темы для написания рефератов на СРО
Электропогрузчик имеет следующие основные узлы: кузов машины с рамой; грузоподъемный механизм; передний (ведущий) и задний мосты; электродвигатель; аппаратуру управления погрузчиком. Как источником энергии комплектуются батареей На всех погрузчиков погрузчиках общего назначения используется четырехколесная схема ходовой части, колеса - резиновые Это обеспечивает устойчивость машины при относительно большой высоте штабелирования и скорости передвижения Трехколесная схема применяется в специальных погрузчиков погрузчиках повышенной маневренности для работы в узких проходах.
Предельные рекомендуемые расстояния транспортировки грузов составляют до 100 - 200 м, грузоподъемность - от 250 до S000 кг, высота подъема вилок - до 4,5 м, скорость движения - 20 км / ч
Автопогрузчик является погрузочно-разгрузочной машиной с двигателем внутреннего сгорания для выполнения складских операций на открытых складах и площадках
Состоит автопогрузчик из корпуса, грузоподъемника с вилками, гидропривода для поднятия грузоподъемника, рулевого управления и силового органа Наличие съемных вантажозатискних приспособлений (штырей грейдеров, ковшей, боковых зажимов, крановых стрел), относительно высокая маневренность, способность транспортировки грузов на территории баз - отличительная особенность автопогрузчиков На оптовых бы азах и складах потребительской кооперации распространенные автопогрузчики грузоподъемностью 5 т с высотой подъема груза от 2,8 до 4,5 м.
Разновидностью электропогрузчика является штабелер, предназначенный для штабелирования и стеллажевання грузов в складских помещениях с узкими проходами (до 1,4 м) на относительно большую высоту О Основная особенность их заключается в том, что при перевозке груза его центр тяжести находится внутри опорного контура машины вместе с большой колесной базой обеспечивает их устойчивость и позволяет в не предусматривать в их конструкции противовеса, как в электропогрузчиков..
Задание 9.
Переведите на русский язык предложения, содержащие основную информацию.
Көлік кешені – экономиканың инфрақұрылымын қалыптастыратын салалардың бірі. Археологиялық деректемелер неолит заманынан бастап көліктің шаруашылық салаларына ене бастағанын байқатады. Көне обалардан табылған әбзел қалдықтары малдың көлік ретінде ежелден-ақ пайдаланылғанын көрсетеді. Ежелгі заманнан келе жатқан көлікке негізінен жегін малы мен мініс малы: түйе, жылқы, қашыр, құлан, есек, сиыр, бұғы, ит, т.б. жатады. Әрбір көлік малының тұрмыстық-шаруашылық жұмыстарда қолданылуы оның табиғи ерекшеліктеріне байланысты болды. Мініс малы көне замандардан бері шөл далалы, орманды, батпақты, таулы-қыратты жерлерде негізгі көлікке айналды. Жегін малы арба, күйме, шана сияқты көлік құралдарына жегіліп, жолаушы, жүк тасымалдауға, көшіп-қонуға пайдаланылды. Мұндай көлік түрлерінің біразы ежелгі Мысырда, Вавилонда, т.б. жерлерде б.з.б. 3-мың жылдықта қолданылғанын тарихи-археологиялық деректер дәлелдейді. Әскери арбалар шығыстағы ежелгі мемлекеттерде соғыс кезінде кеңінен пайдаланылды. Әскери және жүк арбалардың тасқа қашап салынған суреттері Қаратау өңірінен де табылды. Қазақстан жеріндегі жергілікті халықтың ежелгі тұрмысын көрсететін петроглифтерде немесе басқа да археологиялық бұйымдарда, ескерткіштерде көлікке қатысты деректер көптеп кездеседі. Әсіресе көшпелі қазақтардың тұрмыс-тіршілігінде жылқы мен түйенің орны ерекше болған. Түйе шөлге және ұзақ жүріске шыдамды болғандықтан, ежелгі және орта ғасырларда Ұлы Жібек жолы бойындағы сауда керуендерінде, сондай-ақ мал қамымен көктеуге, жайлауға, күздеуге, қыстауға көшіп-қону кезінде негізгі көлік ретінде пайдаланылған. Жылқы да көшпенді қалықтың тұрмыс-салтына аса қолайлы көлік болды. Қазақтар «ат – ердің қанаты» деп | |
