ТОР 5 статей: Методические подходы к анализу финансового состояния предприятия Проблема периодизации русской литературы ХХ века. Краткая характеристика второй половины ХХ века Характеристика шлифовальных кругов и ее маркировка Служебные части речи. Предлог. Союз. Частицы КАТЕГОРИИ:
|
Праблема мэты ў гісторыі педагогікі. Мэта выхавання ў сучаснай школе.Мэта выхавання –ідэальнае прадбачанне пра вынік дзейнасці. Мэта аб’ектыўна (бо з’яўляецца ў рэальнасці ў аб’ектыўным асяроддзі) і суб’ектыўна (бо нараджаецца ў свядомасці чалавека і мае індывідуальныя прыкметы) Мэта выхавання мае дакладна гістарычны характар і змяняецца разам з грамадска-гістарычнай сітуацыяй. Праблема мэты ў гісторыі педагогікі: у рабаўладальніцкую і феадальныя эпохі пануючыя класы прыстасоўвалі выхаванне і мэты да сваіх інтарэсаў і выкарыстоўвалі іх для умацавання сваіх прывілей. Маёмасныя і немаёмасныя класы атрымоўвалі зусім рознае выхаванне. Прадстаўнікі арыстакратыі атрымоўвалі інтэлектуальнае, ваенна-гімнастычнае і эстэтычнае выхаванне, а прадстаўнікі ніжэйшага саслоўя абмяжоўваліся пераважна падрыхтоўкай да фізічнай працы. У сярэдневякоўе – выхаванне рэлігійнасці. У 19 ст. ствараецца тэорыя “свабоднага выхавання”.На сёння мэта выхавання: фарміраванне ўсебакова і гарманічна развітай асобы, якая высока ставіць ідэалы свабоды, справядлівасці, мае навуковыя погляды на навакольны свет. Мэты выхавання вызначаюцца: Узроўнем эканамічнага развіцця, тэмпамі навукова-тэхнічнага і сацяльнага праграсу, узроўнем развіцця пед. Тэорыі і практыкі, ступені падрыхтаванасці пед. Кадраў і ўроўнем развіцця дзяцей і гд. Узроўні мэтавызначэння: 1. Ідэальнае выхаванне (усебакова і гарманічна развітая асоба), 2. Выхаваўчыя імкненні і задачы выхавання (фарміраванне рознабакова развітай, маральна сталай асобы навучэнца, якая дасягаецца праз задачы: патрыятызм і нацыянальная свядомасць, фарміраванне грамадзянскасці, падрыхтоўка да самастойнага жыцця, заказ грамадства),3. Мэта жыцця асобнага чалавека У сучаснай школе асноўным зместам выхавання з’яўляецца авалоданне навуковымі ведамі аб развіцці прыроды і грамадства. Усебаковае: разумовае выхаванне, фізічнае выхаванне, маральннае выхаванне, якія павінны спалучацца з развіццём творчых схільнасцей. Гарманічнае – усе бакі асобы павінны фарміравацца адначасова і ў цеснай сувязі паміж сабой. Школа павінна выхоўваць у іх індывідуальную прыгажосць, асобную своеасаблівасць, творчы падыход да выканання любой справы.Развіццё вучняў, яго ўсебаковасць і гарманічнасць залежыць ад настаўніка: 1) настаўнік павінен добра ўсведамляць канкрэтную ролю свайго прадмета ва ўсебаковым развіцці навучэнцаў; 2)розныя формы пазакласнай навуч-выхав. работы. А таксама наяўнасць адпаведных матэрыяльных умоў. Не нашли, что искали? Воспользуйтесь поиском:
|