ІВАН МІХАЙЛАВІЧ БАРАНКЕВІЧ

Савецкі пісьменнік, удзельнік першай рэвалюцыі 1905—1907 гг. Нарадзіўся ў 1888 г. ў в. Трасцівец Быхаўскага р-на. 3 сялян. У 1910—1911 гг. служыў у царскай арміі, у 1917 г. на Паўднёва-Заходнім фронце, удзельнічаў у рабоце Надзвычайнага з'езда фронту ў Бярдзічаве на Украіне. Перад першай сусветнай вайной супрацоўнічаў у часопісе «Вестник Могилевского земства», у 1914 г. у ім змясціў артыкул да 100-годдзя з дня нараджэння Т. Р. Шаўчэнкі, пад псеўданімам Беларус — апавяданне «Фантазёр». У 1918 — 1919 гг. загадчык агітацыйна-выдавецкага пададдзела Беларускага аддзела камісарыята па спра­вах нацыянальнасцей Саюза камун Паўночнай вобласці. Супрацоўнічаў у часопісе «Чырвоны шлях», быў рэдактарам часопіса «Белорусская криница». Аўтар біяграфіі У. I. Леніна, выдадзенай у Петраградзе ў 1919 г. пад псеўданімам Беларус. Даследаванне I. М. Баранкевіча адрознівалася ад іншых большым аб'ёмам, храналагічным ахопам і грунтоўным расказам аб жыцці і дзейнасці правадыра. 3 павагай і любоўю да У. I. Леніна аўтар пісаў: «И он же осенью 1917 г. ребром поставил вопрос о пролетарском восстании против буржуазной власти, преодолев все сомне­ния колеблющихся элементов в собственных ря­дах. Жизнь подтвердила правильность его взгля­дов... Владимир Ильич поставлен жизнью на по­четное и тяжелое место — главы Советского пра­вительства в неслыханно трудных условиях. Тако­ва судьба героя, осознавшего объективный ход движения народных масс и шедшего в соответст­вующем направлении. Только на долю Владимира Ленина выпало великое счастье, которое не было дано прежним борцам за освобождение труда: он руководит победоносной революцией; в первый раз в мировой истории вождь рабочей революции становится во главе государства, ставшего офи­циально рабоче-крестьянским государством,— во главе Российской Социалистической Федера­тивной Советской Республики». У канцы аўтар заключае: «Как видим, Владимир Ильич своей личностью являет необычно удачное сочетание черт: выдающегося аналитика-теоретика, прови­дящего будущее в настоящем, и отличного поли­тика-практика, правильно оценивающего и умело ипользовывающего момента, благоприятный для проведения в жизнь теоретических построений. На фоне развернувшегося движения народных масс это редкое сочетание черт у Ленина-борца обусловило яркий блеск его личности и крупную ее роль в истории освобождения труда.

Каков бы ни был исход современной мировой революции, всемирная история первый прыжок человечества из царства необходимости в царство свободы свяжет с именем вождя русского ком­мунизма — Владимира Ильича Ульянова Лени­на».

У 1923 — 1925 гг. I. М. Баранкевіч супрацоўнічаў у газетах «Соха и молот», «Магілёўскі селянін» (Магілёў), падпісваўся псеўданімам Іван Лапаць. у 1927-1929 гг. друкаваўся ў часопісе «Резец» (Ленінград), уваходзіў у літаратурную трупу «Резец». Аўтар апавяданняў пра Леніна, на рускую мову пераклаў кнігу Я. Коласа «На прасторах жыцця» (1930). У часы культу асобы Сталіна I. М. Баранкевіч быў двойчы незаконна рэпрэсіраваны (1931 і 1941). Памёр у 1942 г., рэабілітаваны ў 1982 г.

Не нашли, что искали? Воспользуйтесь поиском: